Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь






да  да I  1. союз соед. и, также, тоже;  мени да, сени да и меня, и тебя;  сен да барасың и ты пойдёшь;
даа  даа I  то же, что дагы;  бир көргөн жан чынарды даа көрүшкө кумар бар фольк. тот, кто видел (этот) чинар
даагы  то же, что дагы.
даакан  то же, что дубакан.
даакы  (ср. дакы)  1. весенняя шерсть (ещё не вылинявшая);  даакысы түшө элек тай жеребёнок, который ещё не лин
даакылан  (об одежде) превратиться в лохмотья.
даакылуу  покрытый начавшей вылезать весенней шерстью;  даакылуу тай жеребёнок с вылезающей весенней шерстью.
даалда  быть беззаботным;  даалдаган киши беззаботный человек;  кээде кежир, кээде даалдаган ак көңүл неме то он
даам  ар.  1. пища, еда;  даам же- или даам ич- поесть, покушать;  олтуруп, даам жеп кетсең боло ты бы по
даамдан  1. чувствовать вкус чего-л.;  оозу эрмен даамданып он почувствовал во рту вкус полыни;  2. иметь привкус
даамдант  понуд. от даамдан-  придавать вкус чего-л.;  ачыбаган бозо даамданта сүйлөдү он говорил бессодержательно
даамдаш  ~: туздаш-даамдаш см. туздаш.
даамдуу  вкусный; имеющий вкус чего-л., с привкусом;  кермек даамдуу с привкусом полыни, горький;  даамдуу сөз пе
даамолдо  ист.  учитель (мусульманской духовной школы).
даамсыз  1. безвкусный; невкусный;  2. перен. бессодержательный; неинтересный, пресный;  даамсыз сөздөр бессодерж
даана  даана I  ир.  штука, экземпляр;  беш даана пять штук, пять экземпляров.  даана II  ир. &n
дааналык  1. известность;  2. мудрость;  3. чёткость, отчётливость, ясность; разборчивость.
дааныш  дааныш I  ир.  то же, что даанышман.  дааныш II  талас.  то же, что тааныш I;  дааны
даанышман  ир.  мудрый; мудрец;  айткан сөзү калкынын жүрөгүнө эм болсо, даанышман көркү сөзүндө! фольк. если речь
даанышмандык  мудрость.
даар  с притяж. аффиксом 3 л. часть;  базарга алып барган малдын бир даары сатылды, бир даары сатылбай калды часть
даара  ~: жалгыз даара или жеке даара один; сам; в единственном числе; самостоятельно.
даарат  ар.  омовение (ритуальное);  бут даараты омовение ног;  кол даараты омовение рук;  даарат ал-
даараткана  ар.-ир.  уборная.
дааратсыз  1. без омовения (ритуального); не совершающий омовения;  2. перен. немусульманин.
даараттан  совершать омовение (ритуальное).
даараттык  то, что годно или достаточно для омовения (ритуального);  даараттык суу вода для омовения.
даарда  1. избивать (скопом одного); нападать (скопом на одного);  2. (в детских играх) царапать;  баш даарда- &
даарип  ар. редко  1. описание, характеристика;  2. разговоры, пересуды.
дааруу  и. д. от даары-.
даары  коснуться, слегка задеть;  ок даарыды пуля слегка задела;  дарбазаны бекитсе, даарый албайт эч адам фоль
даарыт  понуд. от даары-;  жаныма даарытпадым я его и близко к себе не подпустил;  мунуңду тартипке чакырбайсыңб
даачан  кит. синьцз. уст.  полушка, грош (самая мелкая медная монета с квадратной дырочкой посредине).
даба  даба, дабаа  ар.  1. снадобье, лекарство;  оорусуна даба жок его болезнь неизлечима (букв. на его б
дабаан  то же, что дабан;  дабаан ашып, таш басып фольк. переходя через перевалы и ступая на камни.
дабакөй  ар.-ир.  1. заклинатель;  2. чудодейственная сила;  ай ааламдын баарысын учуп жүрүп кыдырган, дабак
дабала  лечить.
дабан  горный перевал;  атактуу Көк-Арт дабандан ашыра элди көчүрүп фольк. переправив свой народ через знаменитый пе
дабдаары  (о животном) охрометь на все четыре ноги.
дабдыракта  то же, что дабдыраңда-.
дабдыраңда  ступать опасливо, неуверенно (о животном, хромающем на все четыре ноги);  туруп калды Кой күрөң дабдыраңдап д
дабернес  р. разг.  доверенность.
дабул  то же, что доолбас.
дабыр  (или дабыр-дубур)  топот, грохот;  дабыр сал- производить топот; грохотать;  кыштакты орнотууга сал
дабыра  производить топот, топотать; грохотать; раскатываться (о звуках);  доолдун үнү дабырап фольк. раздался бараба
дабырат  понуд. от дабыра-.
дабыркай  (ср. чайыр)  слегка загустевшая еловая смола, камедь.
дабырла  то же, что дабыртта-.
дабырлат  то же, что дабырат-.
дабырт  (или дабырт-дүбүрт)  топот;  аттын дабырты угулат слышится конский топот.
дабыртта  производить топот.
дабыш  то же, что добуш;  кишинин дабышы звук человеческого голоса;  аттын дабышы конский топот;  дабыш ал
дабышмак  то же, что табышмак.
дабышта  1. голосить;  2. окрикивать.
дабыштан  возвр. от дабышта-  голосом быть похожим на кого-л.;  айланасында жылаажын дабыштанган таандардан башка
дабыштант  понуд. от дабыштан-;  каалганы катуу дабыштантып жаап жиберген он сильно хлопнул дверью.
дабыштуу  1. обладающий голосом;  2. грам. уст. гласный (звук).
даваан  то же, что дабан.
дагай  талас.  то же, что такай I;  дагай Букарга барып турат экен (из сказки) оказалось, что он постоянно езди
дагара  ир.  таз (для стирки белья).