Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь
ү
~: ү дээрине үн калбай фольк. он совершенно обессилел, изнемог (букв. у него не осталось голоса, чтобы произнести
үбөл
раздробляться, разбиваться на кусочки;
этектин баары түгөнүп, ээрлер сынып үбөлүп фольк. полы все изодраны,
үбөлүк
скалка.
үбөлө
растирать (размельчать).
үбөлөн
возвр. от үбөлө-
растираться (размельчаться).
үбөлөнүү
и. д. от үбөлөн-.
үбөлөт
понуд. от үбөлө-
растирать (размельчать).
үвөлө
южн.
сундук особой формы.
үгү
растирать (размельчать);
үгүп сал- разотри (размельчи);
темирди үгүгөндө үгүндү түшөт когда трут желез
үгүл
страд. от үгү-.
үгүндү
1. мелкие крошки;
2. железные опилки.
үгүт
1. наставление, поучение;
2. агитация, пропаганда;
үгүт-насыят бөлүмү уст. агитационно-пропагандистски
үгүттө
1. наставлять, поучать;
2. агитировать, пропагандировать;
бейбечераларды үгүттөп, басмачыларга каршы к
үгүттөө
и. д. от үгүттө-
1. наставление, поучение;
2. агитирование, пропагандирование, агитация, пропаганда.
үгүттөөчү
агитатор, пропагандист.
үгүтчү
агитатор, пропагандист.
үгөлөн
то же, что убөлөн-;
бутубуз баскан жердин кыртышы үгөлөнүп, чөптөрдүн тамыры жулунуп жатты где ступала наша
үдүрөй
взъерошиться.
үдүрөйт
понуд. от үдүрөй-
взъерошить.
үдүрөйтүү
и. д. от үдүрөйт-.
үдүрөйүү
и. д. от үдүрөй-.
үдө
только в отриц. обороте:
үдөй албайбыз не сможем выполнить, не справимся.
үдөйчү
ир-кирг. южн. ист.
один из чинов администрации в Кокандском ханстве.
үдөө
ар.:
үдөөсүнөн чыгамын я в состоянии выполнить это; мне это по силам;
үдөөсүнөн чыга алат он в состоян
үжүрө
ар. ист.
худжра (келья, отдельная комнатка для студентов медресе).
үжөт
ар.
действенность, доказательность (слов, действий);
сөзү үжөт болбогон слова его ничего не стоят; сло
үжөттүү
(о словах, действиях) дельный, доказательный; толковый;
үжөттүү сөз дельная, толковая речь.
үз
үз I
южн.
то же, что жүз II;
жер үзү земная поверхность, земля;
жер үзүндө бардык мал бар
үзгүлтүк
перерыв; перен. прорыв;
үзгүлтүктү жоюу ликвидация прорыва;
үзгүлтүк кылбай берип тур- давать что-л. р
үзгүлтүксүз
непрерывно, бесперебойно, регулярно;
үзгүлтүксүз жабдуу бесперебойное снабжение.
үзгүлө
многокр. от үз- II.
үзгөр
то же, что үздүр-;
атаганат, ай сайын өткөрүп турса үзгөрбөй, аялдардын майрамын стих. ах, если бы каждый ме
үздүк
испытывать сильный голод; рваться к пище;
үздүгүп баратасыңбы? ты совсем изголодался, что ли?
үздүксүз
непрерывный, бесперебойный, постоянный;
үздүксүз чарбалык жогорулаш непрерывный хозяйственный подъём;
үздүктүр
понуд. от үздүк-.
үздүр
понуд. от үз- II;
мен күчтүү болсом, карышкырга куйругумду үздүрөт белем? - деди козу если бы я был сильным,
үзмө
рванцы (кушанье).
үзүк
үзүк I
(часть юрты) кошмы (их две), идущие между туурдук'ом и түндүк'ом (см.);
алдынкы үзүк или астынк
үзүксүз
без перерыва, непрерывно, беспрестанно;
үзүксүз ойлор ойлоп, күндөр өттү стих. в беспрестанных думах шли дни
үзүл
үзүл I:
үзүл-кесил или үзүл-кесел или үзүлдү-кесилди решительно, категорически;
үзүл-кесил мезгил остр
үзүлдү
~: үзүлдү-кесилди см. үзүл I.
үзүлүксүз
беспрерывно;
үзүлүксүз иш жумасы уст. непрерывная рабочая неделя.
үзүм
кусочек;
бир үзүм эт кусочек мяса;
жок дегенде, үзүм этиңди жесекчи уж на худой конец, хоть бы кусочек
үзүмчүлүк
крайняя нужда в продуктах питания (ранней весной);
сүт үзүмчүлүгү нужда в молоке, большой недостаток молока;
үзүндү
отрывок, обрывок;
романдын үзүндүсү отрывок романа.
үзүр
үзүр I
ар.
1. удовольствие, наслаждение;
үзүр көр- или үзур сүр- наслаждаться, получать удовольс
үзүрдүү
үзүрдүү I, II
то же, что үзүрлүү I, II.
үзүрлүү
үзүрлүү I
дающий благоприятный результат, удовлетворение; доставляющий блаженство, благоденствие;
көпч
үзүш
взаимн. от үз- II
совместно рвать, обрывать.
үзүү
и. д. от үз- II
срывание, обрывание.
үзөңгү
үзөңгү I
стремя;
темир таман үзөңгү стремя с железным донцем;
үзөңгүгө бут сал- вложить ногу в с
үзөңгүлөш
соратник, единомышленник.
үзөңгүлөштүк
отвл. от үзөңгүлөш.
үзөөгөн
үзөөгөн, үзөөнөк
(о лошади, корове) часто срывающийся с привязи.
үй
үй I
юрта, дом, жилище;
үйдүн ашы үйгө сонун погов. в чужой юрте пища хороша; чужая изба засидчива;
&n
үйгүз
понуд. от үй- III;
чөп үйгүзгүн вели собрать в копны сено.
үйгүч
~: чөп үйгүч с.-х. стогометатель.
үйлүү
1. имеющий юрту, имеющий дом;
2. женатый, семейный;
үйлүү-жайлуу киши человек, имеющий свой домашний о
үйлө
үйлө I
южн.
то же, что үлө;
Жунушаалынын уулун үйлөдүк, эми анын бизде үйлөсү калган жок сына Дж
үйлөн
возвр. от үйлө- III
жениться;
кызга үйлөн- жениться на девушке;
Зыйнакүлдү таштап, мага үйлөнгөн
