Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






еле  нареч.  1. (едва, чуть, только-только) араң эле, жаңыдан эле;  еле жив араң эле жаны бар;  2. (наси
елей  м. церк.  елей (олива майы; бул чиркөөдө колдонулат).
елейный  ~, ­ая, -ое  1. елей-ге т.;  2. перен. көшөкөрлөнгөн;  елейный голос көшөкөрлөнгөн үн.
елико  нареч.:  елико возможно уст. мүмкүн болушунча, күчтүн жетишинче.
еловый  ~, ­ая, -ое  ель-ге т.;  еловый лес карагай токой.
ель  ж.  карагай.
ельник  м.  1. (еловый лес) карагайлуу токой;  2. (ветви ели) карагай бутагы, чегедек.