Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
ко
предлог
см. к.
коалиционный
~, ая, -ое
коалициялык (коалиция негизинде түзүлгөн);
коалиционное правительство коалициялык өкмөт.
коалиция
ж. полит.
коалиция (жалпы максатка жетүү үчүн түзүлгөн мамлекеттердин, партиялардын ж.б. союзу, бирикмеси).
кобальт
м. хим.
кобальт (химиялык элемент; бир аз кызгылты бар күмүш түстөгү металл, темирден катуураак).
кобальтовый
~, ая, -ое
кобальт-ка т.;
кобальтовая краска кобальт боёгу.
кобель
м.
дөбөт.
кобза
ж. муз.
кобза, комуз (Украинада - байыркы музыкалык инструмент).
кобзарь
м.
кобзарь (кобза чертип ырдоочу украиналык элдик акын).
кобра
ж.
кобра (уулуу жылан).
кобура
ж.
кобура (1. тапанчанын кабы; 2. кавалерия ээрине бекитилген булгаары баштык).
кобчик
м.
(птица) жагалмай.
кобыла
ж.
бээ.
кобылий
~, ья, -ье
кобыла-га т.;
кобылье молоко бээнин сүтү.
кобылица
ж.
см. кобыла.
кобылка
ж.
1. уменьш. от кобыла байтал бээ;
2. муз. тээк, тепке (мис. комуздун);
3. зоол. кобылка (чегир
кованый
~, ая, -ое
1. (изготовленный ковкой) балка менен согулуп жасалган (мис. кылыч ж.б.);
2. (обшитый желе
коварный
~, ая, -ое
жаман ойлуу, арамза, айлакер, эки жүздүү;
коварный человек арамза киши.
коварство
ср.
жаман ойлуулук, арамзалык, айлакердик, эки жүздүүлүк.
ковать
несов.
1. что (напр. железо) согуу (мис. балка менен темирди);
2. кого-что (подковывать) така уруу, та
ковбой
м.
ковбой (Түндүк Америкада малды атчан кайтаруучу адам - койчу, уйчу ж.б.).
ковбойка
ж.
ковбойка (1. далдагай калпак; 2. чакмактуу кездемеден тигилген көйнөк).
ковбойский
~, ая, -ое
ковбой-го т.
ковёр
м.
килем.
коверканье
ср.
бузуу, сындыруу, майрыйтуу.
коверкать
несов.
1. что (портить) бузуу, майрыйтуу, сындыруу (мис. машинаны);
2. кого, перен. бузуу;
он ко
коверкот
м.
коверкот (жүндөн токулган кездеменин бир түрү).
коверкотовый
~, ая, -ое
коверкот-ко т.;
коверкотовый костюм коверкот костюм.
ковка
ж.
1. (напр. железа) согуу (мис. балка менен темирди);
2. (подковывание) такалоо, така уруу;
ков
ковкий
~, ая, -ое
балка менен согууга элпек;
ковкие металлы согууга элпек металлдар.
ковкость
ж.
балка менен согууга элпектик;
железо обладает большой ковкостью темир балка менен согууга элпек.
ковочный
~, ая, -ое
ковка-га т.;
ковочный молот барскан.
коврига
ж. обл.
см. каравай.
коврижка
ж.
коврижка (пряниктин бир түрү);
ни за какие коврижки разг. такыр, түк, майласаң да (мис. такыр барба
коврик
м. уменьш. от ковёр
килемче, кичинекей килем.
ковровщица
ж.
килем согуучу аял, килем токуучу аял.
ковровый
~, ая, -ое
1. ковёр-ге т.;
ковровое производство килем токуу өндүрүшү;
2. килемге окшош;
ковроткацкий
~, ая, -ое:
ковроткацкая фабрика килем токуу фабрикасы.
ковроткачество
ср.
килем токуу иши, килем токуучулук.
ковчег
м. миф.
Нух пайгамбардын кемеси.
ковш
м.
1. (черпак) чөмүч, сузгу;
2. (совок) калак;
3. (мельничный) кампа (тегирмендин кампасы);
&nbs
ковшик
м. уменьш. от ковш 1
кичине чөмүч, кичине сузгу.
ковыль
м.
бетеге, тулаң, көдөө.
ковыльный
~, ая, -ое
ковыль-ге т.; бетегелүү, тулаңдуу, көдөөлүү;
ковыльные пастбища бетегелүү жайлоолор.
ковылять
несов.
аксаңдап же сүйрөлүп, очорулуп жүрүү.
ковырнуть
однокр. что, в чём
чукуп алуу, чукуп коюу (бир мертебе).
ковырять
несов. что, в чём
чукулоо (мис. нанды, тишти ж.б.).
ковыряться
несов. разг.
чукуу, чукулоо, казуу;
ковыряться в песке кумду чукулоо.
когда
1. нареч. вопр. и относ. качан, кайсы убакытта, кайсы мезгилде, кайсы маалда;
когда ты придёшь? сен качан ке
когда
нареч.
качан болсо да, качан да болсо, бир убакытта.
когда
нареч.
бир убакытта, качан болсо да, бир кезде, качан болсо, ганы барбы;
ты когда-нибудь был в Москве?
когда
нареч.
1. (в прошлом) алда качан, өткөн бир убакытта, качан бир убакытта;
2. (в будущем) качандыр, эми
кого
мест. вопр. и относ. род. и вин. п. от кто
кимдин, кимди, кимде, кимдей;
кого ты видел? сен кимди көрд
когорта
ж.
1. ист. когорта (Байыркы Рим жөө аскеринин отряды);
2. перен. кишилердин мыкты бириккен, баш кошкон
коготок
м. уменьш. от коготь
тырмакча, кичинекей тырмак.
коготь
м.
тырмак (айбандардын, канаттуулардын);
показать свои когти арам оюн билгизип коюу;
попасть в к
когтистый
~, ая, -ое
курч тырмактуу.
код
м.
код (шарттуу белгилер системасы);
телеграфный код телеграф коду.
кодекс
м. юр.
(свод законов) кодекс (коомдук турмуштун кандайдыр бир жагын жайгаштыруучу закондордун жыйнагы);
&nbs
кодификация
ж. юр.
кодификация, кодификациялоо (кандайдыр бир убакыттын ичинде басылып чыккан, колдонулуп турган законду
кодифицировать
сов. и несов. что, юр.
кодификациялоо
(өлкөдөгү колдонулуп жүргөн закондорду системага келтирип, кодек
