Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
робеть
несов.
чочулоо, коркуу, жүрөк заада болуу, жүрөксүнүү;
не робей! коркпо!
робкий
~, ая, -ое
коркок, жүрөгү жок, тартынчаак;
он человек не робкого десятка ал, коркоктордон эмес.
робко
нареч.
коркуп, коркоктук кылып, жүрөгү жоктук кылып, тартынчаактык кылып.
робость
ж.
жүрөгү жоктук, тартынчаактык.
робот
м.
робот (өзүнүн кыймылы менен адам сыяктанып иштеген автомат).
ров
м. (мн. рвы)
казылган аңгек, казылган аң, казылган коо;
крепостной ров крепость аңгеги, сепил аңгеги;
ровесник
м.
курдаш, тең, курбу, жаштары бирдей;
мы с ним ровесники ал экөөбүз тенбиз.
ровесница
женск. р. к ровесник.
ровно
нареч.
1. (гладко) тегиз, текши;
2. (прямо) түз, бирдей;
дорога шла ровно жол түз кеткен;
ровность
ж.
тегиздүүлүк, текшилик.
ровный
~, ая, -ое
1. (о поверхности) тегиз, текши;
ровная дорога тегиз жол;
2. (прямой) түз, бирдей;
&
ровня
м. и ж. разг.
тендеш, тентуш, курбу.
ровнять
несов. что
текшилөө, тегиздөө, түздөө, түзөтүү;
ровнять дорогу жолду текшилөө (тегиздөө).
ровняться
несов.
1. (становиться гладким) тегизденүү, текшиленүү, түздөнүү;
2. перен. теңелүү, кошулуу, катарына
рог
м. (мн. рога)
1. мүйүз;
оленьи рога бугунун мүйүзү;
2. (музыкальный инструмент) сурнай;
тр
рогастый
~, ая, -ое
разг.
чоң мүйүздүү, чоң мүйүзү бар;
рогастый бык чоң мүйүздүү бука.
рогатина
ж. охот.
найза (аюу уулаганда колдонулуучу найза).
рогатка
ж.
1. (на дороге) тосмо;
2. перен. (препятствие) кедерги, тоскоол;
3. (для стрельбы) рогатка (ач
рогатый
~, ая, -ое
мүйүздүү;
крупный рогатый скот ири мүйүздүү мал.
рогач
м.
1. (жук) мүйүздүү коңуз;
2. (олень-самец) бугу;
3. обл. (ухват) мештин ичинен чугунду тартып
роговидный
~, ая, -ое
мүйүз сыяктуу, мүйүз сымал.
роговица
ж. анат.
көздүн сыртындагы тунук оболочка.
роговой
~, ая, -ое
рог-го т.;
роговой гребень мүйүз тарак;
роговая оболочка глаза см. роговица.
рогожа
ж.
жөкө (аны-муну таңылуучу одоно ткань);
упаковать корзину в рогожу корзинаны жөкө менен ороо.
рогожка
ж.
1. уменьш. от рогожа кичине жөкө;
2. (ткань) рогожка (жайында сырткы кийим жасай турган ак кездеме)
рогожный
~, ая, -ое
рогожа-га т.
рогоносец
м. разг.
аялы көзүнө чөп салган эркек.
рогулька
ж.
рогулька (1. мүйүзгө окшотуп жасаган нан; 2. текст. жип ийрүүчү машиналарда - жипти чыйратуу үчүн колдону
род
м.
1. (в первобытном обществе) уруу;
старейшина рода уруу аксакалы;
2. (ряд поколений) тукум, му
родиевый
~, ая, -ое
родий-ге т.
родий
м. хим.
родий (күмүштөй ак жумшак металл).
родильница
ж. обл.
жаңы эле төрөгөн аял.
родильный
~, ая, -ое:
родильный дом төрөт үйү;
родильная горячка мед. терөт горячкасы, төрөт ысытмасы (төрөттөн
родимчик
м. разг.
талма (боюнда барже төрөп жаткан аялдардын, жаш балдардын талма оорусу).
родимый
~, ая, -ое
1. поэт. (родной) тууган, туулган;
родимая сторинушка тууган жер, туулган жер, туулган өлк
родина
ж.
1. (отечество) родина, ата мекен, мекен;
социалистичсская Родина социалисттик Родина, социалисттик
родинка
ж.
кал, мең.
родины
только мн. разг.
1. (празднование рождения младенца) жентек той, баланын тою, бешик той;
2. уст. (роды
родители
только мн.
ата-эне, эне-ата.
родитель
м. уст.
ата.
родительница
ж.
эне.
родительный
~: родительный падеж грам. илик жөндөмө.
родительский
~, ая, -ое
родители-ге т.
родить
сов. и несов.
1. кого төрөө, тууш;
родить сына уул төрөө;
2. что, перен. (создать, произвести) ж
родиться
сов. и несов.
1. төрөлүү, туулуу;
родился сын уул төрөлдү;
2. перен. (появиться, возникнуть) туу
родич
м.
1. ист. (член рода) уруу мүчөсү;
2. разг. уст. (родственник) тууган, туушкан.
родник
м.
булак, кайнар, кайнар булак, башат.
родниковый
~, ая, -ое
родник-ке т.;
родниковая вода булактын суусу, булак суусу, кайнардын суусу.
роднить
несов. кого-что с кем-чем
тууган кылуу, туугандаштыруу, тегин бир кылуу.
родниться
несов. с кем-чем
1. (вступать в отношения родства) тууган болуу, туушкан болуу, туугандашуу, кудалашуу;
&nbs
родничок
родничок I
м. анат.
эмгек (баланын төбөсүндөгү эмгеги, былкылдак жери).
родничок II
м. уме
родной
~, ая, -ое
1. каны бирге, тууган, бир тууган, боордош, уялаш;
это его родной сын бул анын өз баласы;
родня
ж.
1. собир. (родственники) урук-тууган, туугандар;
близкая родня жакын туугандар;
дальняя родня
родовитость
ж. уст.
теги чоңдук, теги ак сөөктүк.
родовитый
~, ая, -ое
уст.
теги чоң, теги ак сөөк, чоңдун тукуму.
родовой
родовой I,
ая, -ое
1. род 1-ге т.;
родовое общество уруучулук коому, уруу коому;
2. уст.
родовспомогательный
~, ая, -ое:
родовспомогательные учреждения төрөөчү аялдарга медициналык жардам берүүчү мекемелер.
рододендрон
м. бот.
рододендрон (тоодогу кооз гүлдүү бадал өсүмдүктүн бир түрү).
родом
нареч.
теги, туулуп-өскөн жери;
он родом из Москвы анын туулуп-өскөн жери - Москва, анын туулган жери
родоначальник
м.
1. (предок) уруунун атасы, уруу баштыгы, аксакалы;
2. перен. (основоположник) негиз салуучу, негизд
