Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
рва
род. п. от ров.
рвануть
однокр. разг.
1. кого-что (дёрнуть) жулкуу, жулкуп жиберүү, жулуп алуу, силкүү, силкип алуу;
рвануть з
рвануться
однокр. разг.
бирден жүрүп кетүү, ыргып кетүү;
рвануться вперёд алга карай бирден жүрүп кетүү.
рваный
~, ая, -ое
жыртык, жыртылган, айрылган, тытылган, үзүлгөн;
рваные сапоги жыртылган өтүк;
рваная
рвань
ж. собир.
1. разг. (лохмотья) жыртык кийим, тамтыгы жок кийим, тытылган кийим;
2. текст. үзүндү-кесинд
рваньё
ср. собир. разг.
жыртылган кийим, тамтыгы кеткен кийим, тытылып жамачыланган кийим.
рвать
рвать I
несов. что
1. (выдёргивать) сууруу, жулуу, жулуп алуу;
рвать гвозди мыкты сууруу;
рваться
несов.
1. (разрываться) жыртылуу, тытылуу, айрылуу, үзүлүү;
обувь рвётся бут киним жыртылып баратат;
&
рвач
м. разг.
рвач, шылуун, жегич.
рваческий
~, ая, -ое
рвач-ка т.; рвачтык, шылуундук, жегичтик.
рвачество
ср. разг.
рвачтык, шылуундук, жегичтик.
рвение
ср.
ынтаа, ыкылас, тырыштык;
с рвением приняться за работу ишке ынтаасын коюп, тырышып киришүү.
рвота
ж.
1. кусуу;
2. разг. (то, что извергнуто) кусунду.
рвотный
~, ая, -ое
1. кустуруучу, куску келтирүүчү, кустургуч;
рвотное средство кустуруучу (куску келтирүүчү,
рву
~, рву, рвёшь
и т.д. наст. вр. от рвать I.
рвусь
~, рвусь, рвёшься
и т.д. наст. вр. от рваться.
