Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






щавелевый  ~, ­ая, -ое  щавель-ге т.;  щавелевая кислота хим. козу кулак кислотасы (кычкыл даамы бар ак кристалл за
щавель  м.  ат кулак, козу кулак.
щадить  несов. кого-что  аёо, боор ооруу, ырайым кылуу;  не щадя сил күчтү аябастан.
щажу  ~, щажу, щадишь  и т.д. наст. вр. от щадить.
щам  дат. п. от щи.
щами  твор. п. от щи.
щах  предл. п. от щи.
щёголь  м.  сыланкороз.
щёлка  ж.  жылчык, жарык;  смотреть в щёлку жылчыктан шыкаалоо.
щёлкание  ср.  1. чем-л. шартылдатуу, шакылдатуу, чырт этүү, чырт этип чертүү, тырс эттирүү; так этүү (языком); кырсылд
щёлкать  несов.  1. кого (давать щелчки) чырт этүү, чырт этип чертүү, чырт эттирүү;  2. чем тырс эттирүү, шык этт
щёлкнуть  однокр.  см. щёлкать.
щёлок  м.  шакар, шакар суусу.
щёлочность  ж. хим.  щёлочтуулук, шакардуулук.
щёлочь  ж. хим.  щелочь, шакар (кызыл лакмустуу кагазды көк түскө боёочу жегич химаялык кошунду).
щётк  ж.  1. щётка;  зубная щётка тиш щёткасы;  2. (у лошади) аттын бутунун бакайы менен чачысы;  3.
щёчный  ~, ­ая, -ое  щека-га т.;  щёчные мышцы жаак булчундары.
щебёнка  ж.  см. щебень.
щебень  м.  шагыл (майда уратылган таш).
щебет  м.  см. щебетание 1.
щебетание  ср.  1. чыртылдоо (чымчыктардын чыртылдашы);  щебетание птиц куштардын чыртылдашы;  2. перен. разг.
щебетать  несов.  1. (о птицах) чыртылдоо (чымчыктар);  2. перен. разг. быдылдап сүйлөө, быдылдай берүү, быдылдап
щебетунья  ж. разг.  быдылдай берүүчү, сайрай берүүчү, чыйпылдай берүүчү (мис. чабалекей).
щеглёнок  м.  сайрагыч ала чымчыктын балапаны.
щегол  м.  сайрагыч ала чымчыктын бир түрү.
щеголевато  нареч.  сыланкороздонуп, жасанып.
щеголеватость  ж.  сыланкороздук, куу чирендик, куру мырзалык.
щеголеватый  ~, ­ая, -ое  сыланкороз, кооз кийингенсиген.
щеголиха  женск. р. к щёголь.
щегольнуть  однокр.  компоюп калуу.
щегольской  ~, ­ая, -ое  щёголь-го т.;  щегольской костюм сыланкороз кийми.
щегольство  ср.  сыланкороздук.
щеголять  несов.  1. в чём короздонуу, кокураюу;  щеголять в новых сапогах жаңы өтүк кийип короздонуу;  2. че
щедро  нареч.  марттык кылып, мол, берешен;  щедро давать мол берүү;  щедро обещать берешендик кылып убада
щедрость  ж.  марттык, берешендик.
щедроты  только мн. уст.  марттык, сыйлык.
щедрый  ~, ­ая, -ое  1. (не скупой) март, жоомарт, берешен дик менен;  щедрой рукой берешен кол менен;  2.
щей  род. п. от щи.
щека  ж.  жаак, бет;  есть за обе щеки или уписывать за обе щеки разг. алпылдатып жеш, оозун толтуруп чайнаш.
щеколда  ж.  лүкүдан (эшик, капка бекитилүүчү тээк).
щекотание  ср.  кытыгылоо.
щекотать  несов.  1. кого-что кытыгылоо, кытыгы келтирүү;  2. кому, у кого, безл. кычыштыруу;  у меня в горле
щекотка  ж. разг.  кытыгы.
щекотливость  ж.  кычыктуулук.
щекотливый  ~, ­ая, -ое  1. кытыгылуу;  2. перен. кычыктуу;  это дело щекотливое бул кычыктуу иш.
щекотно  в знач. сказ. кому кытыгы келүү;  мне щекотно менин кытыгым келет.
щелистый  ~, ­ая, -ое  жылчыктуу, жарыктуу (мис. дувал).
щелкопёр  м. пренебр.  курулай кагаз булгаган талантсыз жазуучу.
щелкун  м. зоол.  чыртылдак коңуз (чалкасынан оонаганда чыртылдаган тыбыш чыгаруучу коңуз).
щелкунчик  м.  (для орехов) жаңгак чаккыч (аттиш өңдүү аспап).
щелочить  несов. что  шакарга салуу, шакар кошуу.
щелочной  ~, ­ая, -ое  щёлочь-ко т.; щелочтуу, шакардуу;  щелочной раствор шакар эритинди.
щелчок  м.  1. чертүү;  щелчок по носу мурунга чертүү;  2. перен. разг. каккы, каккы жеш; каккы берүү; &nbs
щель  ж.  1. жылчык, жарык;  2. воен. далда (коодай кылып казылган далда);  голосовая щель анат. үн жылчы
щемить  несов.  1. безл. что (болеть, ныть) зырылдоо, зыркырап ооруу, какшап ооруу;  у меня сердце щемит менин ж
щениться  несов.  күчүктөө, балалоо (канчык).
щенок  м.  күчүк.
щепа  ж.  чамынды, чамынды-чумунду.
щепать  несов. что  майдалап жараңкалоо, майдалап жаруу;  щепать лучину чакмактап жаруу (жыгачты).
щепетильность  ж.  1. (педантичность) өтө тактык, өтө тыкандык, ашыра сыпайылык;  2. уст. пренебр. (мелочность) кыйкымч