Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
я
мест. личн.
1. мен;
2. в знач. сущ. ср. нескл. мен;
сохранить своё я өз абийрин сактап калуу;
&n
ябеда
разг.
1. ж. уст. (донос) ушак, чагым;
2. м. и ж. см. ябедник.
ябедник
м.
ушакчы, чагымчы.
ябедница
женск. р. к ябедник.
ябедничать
несов. на кого-что, разг.
ушактоо, чагуу, жамандоо.
яблоко
ср.
алма;
адамово яблоко анат. коко (кекиртек кокосу);
глазное яблоко анат. чечекей (көз алмасы)
яблоневый
~, ая, -ое
яблоко-го т.;
яблоневый сад алма багы.
яблонный
~, ая, -ое
разг.
см. яблоневый.
яблонька
ж. уменьш. от яблоня
жаш алма жыгачы (жаш, өсүп келе жаткан алма жыгачы).
яблоня
ж.
алма жыгачы;
яблоко от яблони недалеко падает посл. алма сабагынан алыс түшпөйт.
яблочко
ср. уменьш.-ласк.
кичинекей алма.
яблочный
~, ая, -ое
яблоко-го т.;
яблочная кожура алманын кабыгы;
яблочное варенье алма вареньеси;
явить
сов. кого-что, уст.
көрсөтүү, этүү;
явите милость ырайым этиңиз.
явиться
сов.
1. (прибыть, прийти) келүү;
вовремя явиться на совещание кеңешмеге өз убагында келүү;
2. (в
явка
ж.
1. (действие) келүү;
явка на собрание жыйналышка келүү;
2. (конспиративная встреча) жашырын к
явление
ср.
1. (проявление, событие) кубулур көрүнүш, окуя;
явление общественной жизни коомдук турмуштун көрүн
явлю
~, явлю, явишь
и т.д. буд. вр. от явить.
явлюсь
~, явлюсь, явишься
и т.д. буд. вр. от явиться.
являть
несов.
см. явить.
являться
несов.
1. см. явиться;
2. (быть) болуп саналуу.
явно
1. нареч. (очевидно) ачык, апачык, көз көрүнө;
он явно прав аныкы апачык эле туура;
2. безл. в знач. с
явный
~, ая, -ое
1. (открытый) ачык, ачыктан-ачык;
это явная вражда бул ачыктан-ачык душмандык;
2. (о
явор
м. бот.
ак клён (жыгачтын бир түрү).
явочный
~, ая, -ое
явка 3-кө т.;
явочная квартира явка квартирасы;
явочным порядком уруксатсыз эле, өз
явственно
нареч.
ачык, даана, так;
явственно слышать даана угуу.
явственный
~, ая, -ое
ачык, даана, ашкере;
явственные очертания гор тоонун ачык көрүнүп турушу.
явствовать
несов.
апачык болуу, даана болуу, келип чыгуу, ашкере болуу;
из этого явствует следующее мындан мына б
явь
ж.
өң;
сон и явь түш жана өң.
яга
ж.
баба-яга мастан кемпир, жез кемпир, жез тумшук.
ягдташ
м. охот.
ягдташ (илбээсин салынуучу баштык).
ягель
м. бот.
эңилчек.
ягнёнок
м. (мн. ягнята)
козу.
ягниться
несов.
козулоо, кой козулоо.
ягнятник
м.
(птица) бүркүттүн, бир түрү.
ягода
ж.
жемиш, жер жемиш;
винные ягоды анжыр;
одного поля ягода погов. окшош, жүрүш-турушу боюнча окш
ягодица
ж. анат.
көчүк.
ягодичный
~, ая, -ое
ягодица-га т.
ягодка
ж.
1. уменьш. от ягода кичинекей жемиш, жер жемиш;
2. прост. (о девочке, женщине) татынакай (сүйкүмдүү
ягодник
м.
1. (место, где растут ягоды) жемиши мол жер;
2. (ягодный куст) жемиш чыгуучу бадал жыгач же чөп өсү
ягодный
~, ая, -ое
ягода-га т.;
ягодный сок жемиш ширеси;
ягодное вино жемиш виносу.
ягуар
м.
ягуар (Америкада жашоочу жырткыч айбан).
яд
~, м.
1. уу;
смертельный яд өлүм уусу;
2. перен. заар;
слова, полные яда заардуу сөздөр;
&
ядер
род. п. мн. от ядро.
ядерный
~, ая, -ое
физ.
ядро 2-ге т.; ядролук;
ядерная физика ядролук физика;
ядерная энергия ядр
ядовитость
ж.
уулуулук, уусу бардык.
ядовитый
~, ая, -ое
1. уулуу, уусу бар;
ядовитые растения уулуу өсүмдүктөр;
ядовитая змея уусу бар жылан
ядохимикаты
мн. (ед. ядохимикат м.)
уу химикаттар (айыл чарбага зыян келпшрүүчү курт-кумурскаларга каршы колдонулуучу уу
ядрёный
~, ая, -ое
разг.
1. (крупный) ири;
ядрёный орех ири жаңгак;
2. (крепкого телосложения) мо
ядрица
ж.
талкаланбаган крупа.
ядро
ср.
1. (плода) данек, дан, маңыз;
ядро грецкого ореха жаңгактын даны;
2. (центральная часть) ядр
ядровый
~, ая, -ое:
ядровое мыло ичинде май кислотасы көп болгон жакшы самын.
ядрышко
ср. уменьш. от ядро 1
кичинекей данек, кичинекей маңыз.
язва
ж.
1. (рана) жара, жаракат;
язва желудка мед. карындагы жара;
2. перен. (зло, вред) балаа, зыянд
язвенный
~, ая, -ое
язва 1-ге т.;
язвенные следы жаранын тактары.
язвительный
~, ая, -ое
заардуу, заар тилдүү, уу тилдүү; жанга, чучукка тийүүчү;
язвительный человек заар тилдүү а
язвить
несов.
заардуу сөз айтуу, жанга тиерлик сөз айтуу, жанды кашайта турган сөз айтуу.
язык
м.
1. анат. тил;
показать язык
1) тилин көрсөтүү;
2) перен. тилин-чыгарып эликтөө;
у
языковед
м.
тилчи (тил илими боюнча специалист).
языковедение
ср.
см. языкознание.
языковедный
~, ая, -ое
см. языковедческий.
