Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






краб  м.  краб (деңизде жүрүүчү чаяндын бир түрү).
кравчий  м. ист.  кравчий (москвалык падышалардын тамак-ашын башкаруучу бояр).
краги  мн. (ед. крага ж.)  краги (1. балтырга кийип алуу үчүн булгаарыдан жасалган башсыз конч; 2. жең кап).
краденое  ср.  см. краденый 2.
краденый  ~, ­ая, -ое  1. уурдалган;  краденая лошадь уурдалган ат;  2. в знач. сущ. ср. уурдалган нерселер,
крадучись  разг.  1. дееприч. от красться жашырынып, жашырынып келип (барып);  2. нареч. (тайком) жашырын турдө.
краевед  м.  краевед (өлкөнү, крайды окуучу, текшерүүчү, үйрөнүүчү адам).
краеведение  ср.  краеведение, өлкө таануу (кандайдыр бир өлкөнүн, крайдын табийгатын, экономикасын, тарыхтык-материалдык
краеведческий  ~, ­ая, -ое  краеведение-ге т.;  краеведческий музей краеведение музейи.
краевой  ~, ­ая, -ое  край 4-гө т.; крайлык;  краевой орган крайлык орган;  краевой комитет КПСС КПССтин кра
краеугольный  ~, ­ая, -ое  эң керектүү, эц маанилүү, негизги;  краеугольный камень негиз, негизги идея.
краешек  м. уменьш. от край 1  чет; чет жагы;  сесть на краешек стула орундуктун бир четине отуруу.
кража  ж.  уурдоо.
край  м.  1. чет, кыры, учу;  край стола столдун чети;  2. эрдөө;  налить стакан до краёв стакандын
крайне  нареч.  өтө, эң эле;  это крайне необходимо бул өтө зарыл.
крайний  ~, ­яя, -ее  1. (находящийся на краю) четки, четтеги;  2. (отдалённый) ыраакы, ыраактагы;  Крайний
крайность  ж.  1. (крайняя степень) акыркы чек, соңку чек, эң кийинки чек;  впадать в крайность ыгы жок чектен чыгы
краковяк  м.  краковяк (поляктардын улуттук танеци, бийи).
крамола  ж. уст.  козголоң (революцияга чейин - жандармдар жана падыша чиновниктеринин тилинде: саясий заговор, револю
крамольник  м. уст.  козголоңчу (революцияга чейин - жандармдар жана падыша чиновниктеринин тилинде: революционер).
кран  кран I  м.  чорго;  водопроводный кран водопровод чоргосу.  кран II  м. тех.  кран (
крановщик  м.  крановщик (кранды тейлөөчу жумушчу).
крап  м.  1. (расцветка) себинди, сепме (бир нерсенин бетине сээп түшүрүлгөн түс, мис. китептин кесилген кырындагы)
крапать  несов. разг.  себээлөө, себээлеп туруу;  дождь крапает жаан себээлеп турат.
крапива  ж.  чалкан.
крапивница  ж.  1. мед. бөрү жатыш (безгектин, калтыратманын бир түрү);  2. зоол. крапивница (көпөлөктүн бир түрү).
крапивный  ~, ­ая, -ое  крапива-га т.;  крапивный лист чалкан жалбырагы;  крапивная лихорадка мед. бөрү жатыш
крапина  ж.  см. крапинка.
крапинка  ж.  кичинекей так, темгил.
краплёный  ~, ­ая, -ое  билдирбей белги салып койгон (ойнолуучу картага).
краса  ж.  1. уст. (красота) сулуулук;  2. (украшение, слава чего-л.) көркөмдүк, даңк, сымбат, сыймык;  кр
красавец  м.  сулуу эркек;  красавец-город кооз шаар.
красавица  ж.  сулуу аял, сулуу кыз;  красавица-река сулуу, кооз өзөн; сулуу, кооз дарыя.
красавчик  м. разг.  см. красавец.
красиво  нареч.  сулуу, көркөм, сонун.
красивый  ~, ­ая, -ое  сулуу, көркөм, сонун;  красивые слова көйүткөн сөздөр;  красивый жест куру сөз.
красильный  ~, ­ая, -ое:  красильное вещество боёк болуучу зат;  красильный цех боёочу цех.
красильня  ж.  боёк менен бир нерсени боёй турган жай (үй).
красильщик  м.  боёкчу (боёочу жумушчу).
краситель  м. хим.  боёочу зат.
красить  несов.  1. что боёо, сырдоо; кызартуу (губы);  2. кого-что (украшать) кооздоо, абийирдүү кылуу, абийир б
краситься  несов.  1. (красить себе волосы, лицо и т.п.) боёнуу (бетин, кашын, кирпигин, оозун, чачын боёо);  2. ст
краска  ж.  1. (вещество) боёк;  2. краски мн. (тон, цвет) түс;  краска стыда беттин чымыраганы, бет чымыро
краснеть  несов.  1. (становиться красным) кызаруу;  вишня уже краснеет чие кызара баштады;  краснеть от стыд
краснеться  несов.  (виднеться) кызарып көрүнүү, кызаргансып көрүнүү.
красноармеец  м.  кызыл аскер (Кызыл Армияда кызмат кылуучу адам).
красноармейский  ~, ­ая, -ое  Красная Армия-га, красноармеец-ке т.;  красноармейская песня кызыл аскер ыры.
краснобай  м. разг.  кургак сөздү сүйүүчу адам, кургак чечен.
краснобайство  ср. разг.  кургак сөздү сүйүүчүлүк, кургак чечендик.
красноватый  ~, ­ая, -ое  кызгылт, кызгылтым.
красногвардеец  м. ист.  кызыл гвардиячы (Кызыл гвардияга катышкан адам).
красногвардейский  ~, ­ая, -ое  Красная гвардия-га, красногвардеец-ке т.;  красногвардейские отряды Кызыл гвардия отряддары
краснодеревец  м.  мыкты жыгач устасы (мебелдин мыкты сортун жасоочу уста).
краснозём  м.  кызыл топурак.
краснозёмный  ~, ­ая, -ое  кызыл топурактуу;  краснозёмная почва кызыл топурактуу жер.
краснознамённый  ~, ­ая, -ое  кызыл туулуу (Кызыл Туу ордени менен сыйланган);  краснознамённый завод Кызыл Туу ордендүү
краснокожий  ~, ­ая, -ее  1. кызыл терилүү;  2. в знач. сущ. м. кызыл терилүү (бетинин териси кызыл, америкалык индее
краснолесье  ср.  ийне жалбырактуу токой (көбүнчө кызыл карагайлуу токой).
красноречивость  ж.  чечендик, чебер (уста) сүйлөөчүлүк.
красноречивый  ~, ­ая, -ое  1. чечен (оратордук таланты бар, мыкты, көркөм сүйлөгөн адам);  2. перен. (выразительный, м