Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






луб  м. бот.  кабык (1. өсүмдүктүн кабыгы; 2. кендирдин, зыгырдын буласы).
лубок  м.  1. була;  2. мед. шакшак (сыныкты байлоо үчүн коюлуучу катуу нерсе);  3. см. лубочный 2 (лубочн
лубочный  ~, ­ая, -ое  1. см. лубяной;  2. лубочные картинки тактайга оюлган сүрөттөн басьш чыгарган сүрөттөр; &nb
лубяной  ~, ­ая, -ое  луб-га т.; булалуу;  лубяные изделия була буюмдар;  лубяные культуры с.-х. була өсүмдү
луг  м.  чабынды, шалбаа (чөп чабылуучу же жайыт болуучу жер);  заливной луг суу каптама чабынды.
луговод  м.  чабындычы (чөп өстүрүү ишин билгич киши).
луговодство  ср. с.-х.  чабындычылык (айыл чарбанын чөп өстүрүү менен иришүүчү бир тармагы).
луговой  ~, ­ая, -ое  луг-га т.;  луговые травы чабынды чөптөр;  луговой клевер беденин бир түрү;  луго
лугомелиоративный  ~, ­ая, -ое  лугомелиоративная станция с.-х. чөп чабындыны мелиорациялоочу станция.
лугопастбищный  ~, ­ая, -ое  чабынды-жайыт;  лугопастбищные угодья чабынды-жайыт жерлер.
лудильщик  м.  калай чайкагыч уста.
лудить  несов. что  калай чайкоо (идишке).
лужа  ж.  чөөт;  сесть в лужу разг. акмак болуп калуу.
лужайка  ж.  көк чөптүү аянт (токой арасында же жанында).
лужёный  ~, ­ая, -ое  калай чайкалган (мис. идиш).
лужение  ср.  калай чайкоо (мис. идишке).
лужица  ж. уменьш. от лужа  чөөтчө, кичине чөөт.
лужок  м. уменьш. от луг  кичине чабынды, кичине шалбаа, көк ойдуң.
лужу  ~, лужу, лудишь  и т.д. наст. вр. от лудить.
луза  ж.  луза (шарларды айдап кирүүгө арналган, бильярддын бурчуна асылган тор баштык).
лузга  ж. собир.  кээ бир май чыгуучу өсүмдүктөрдүн данынын кабыгы.
лук  лук I  м.  (растение) пияз;  зелёный лук көк пияз.  лук II  м.  (оружие) жаа.
лука  ж.  1. геогр. өзөндүн суусунун имерилиши, имерилген жери;  2. (седла) каш (ээрдин кашы).
лукавить  несов.  арамдык кылуу, эки жүздүүлүк кылуу, амалдоо.
лукаво  нареч.  1. (хитро, коварно) амалкөйлөнүп;  2. (игриво) кылтыйып, кылтыңдап.
лукавость  ж.  см. лукавство.
лукавство  ср.  1. (хитрость, коварство) амалкөйлүк;  2. (игривость) кылтыймалык.
лукавый  ~, ­ая, -ое  1. (хитрый, коварный) амалкөй, арамза, куу;  2. (игривый) кылтыйган, кылтыйма;  лукава
луковица  ж.  1. бот. баш (кээ бир өсүмдүктөрдүн тоголок тамыры);  луковица тюльпана жоогазындын башы;  2. (г
луковичный  ~, ­ая, -ое  бот.  пияз сымал;  луковичные растения пияз сымал өсүмдүктөр (пиязга окшогон тамыры ба
луковка  ж. разг.  пияздын башы, бир баш пияз.
луковый  ~, ­ая, -ое  лук 1-ге т.;  луковый запах пияздын жыты;  луковый суп пияздан жасалган сорпо.
лукоморье  ср. поэт. уст.  деңиз булуңу.
лукошко  ср. разг.  чабра (була же чырпыктан согулган кол себет).
луна  ж.  ай;  луна взошла ай чыкты;  полная луна толгон ай;  серп луны поэт. айдын жаңысы же жаңыра
лунатизм  м. мед.  лунатизм (уктап жатып туруп жүрүп кетүүчү ооруу абал).
лунатик  м.  лунатик (уктаганда жүрүп кетүүчү, элирме оорусу бар адам).
лунка  ж.  1. (при посадке) лунка (чуңкур; дан себүү же көчөт тигүү чуңкуру);  2. (зуба) тиштин уясы;  3.
лунный  ~, ­ая, -ое  луна-га т.;  лунное затмение ай тутулуу, айдын тутулушу;  лунный камень мин. көгүлтүр
лунь  м.  (птица) ак кулаалы;  седой (белый) как лунь аккуудай, чүштөдөй (агарган сакал, чач).
лупа  ж.  лупа (эки жагы томпок, чоңойтуп көрсөткүч айнек).
лупить  несов.  1. что (очищать от шелухи) күйшөө (данды кабыгынан ажыратуу);  2. что (обдирать, снимать кору) с
лупиться  несов.  1. (шелушиться) кесилүү, жарылуу, айрылуу;  2. (обваливаться) кабарып (жарылып, сыйрылып) түшүү
лупоглазый  ~, ­ая, -ое  разг.  алагай, бакыракай.
луч  м.  1. шоола, нур;  2. лучи мн. физ. шоолалар, нурлар (энергиянын таралуу сызыгы);  рентгеновские л
лучевой  ~, ­ая, -ое  луч 2-ге т.;  лучевая энергия шоола энергиясы;  лучевая кость анат. каржиликтин укуруг
лучезарность  ж. поэт.  жаркырактык.
лучезарный  ~, ­ая, -ое  поэт.  жаркыраган, күлпөң, нур чачкан.
лучеиспускание  ср. физ.  шоола чыгаруу, нур чыгаруу.
лучеиспускательный  ~, ­ая, -ое  физ.  шоола чыгаруучу, нур чыгаруучу.
лучение  ср. охот.  караңгыда жарык кылып ан илбээсин ж.б. уулоо.
лучепреломление  ср.  шоола сынуу, нур сынуу (бир нерсе аркылуу өткөндө шоолалардын сынышы).
лучина  ж.  тамызгы, шакмак (1. самоорго жагылуучу майдаланган отун; 2. уст. илгери кедей дыйкандар үйүн жарык кылуу
лучинка  уменьш. от лучина  кичинекей тамызгы, кичинекей шакмак.
лучистый  ~, ­ая, -ое  1. луч 2-ге т.; шоолалуу, нурдуу;  лучистая энергия физ. шоола энергиясы;  2. перен. а
лучить  несов. кого-что, охот.  караңгыда жарык кылып, аң, илбээсин ж.б. уулоо;  лучить рыбу караңгыда жарык кыл
лучиться  несов. поэт.  жаркылдоо, жаркыроо, күлүңдөө.
лучковый  ~, ­ая, -ое  тех.  жаа сыяктуу, керме;  лучковая пила керме кол араа.
лучник  м. ист.  жаа аткыч, жаачы.
лучше  1. сравн. ст. от прил. хороший и нареч. хорошо жакшыраак, артыгыраак;  он лучше меня ал менден жакшыраак; &nb