Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
на
на I
предлог
1. с вин. п. -га, үстүнө, үстүндө;
положить на стол үстөл үстүнө коюу;
лечь н
на
нареч. горн.:
выдать уголь на-гора казылган көмүрдү сыртка чыгаруу (шахтадан жер үстүнө).
набавить
сов. что
үстөө, үстөк кылуу, кошуу, кошумчалоо, көтөрүү.
набавка
ж.
үстөмө, үстөк, кошумча, кошумчалоо (мис. бир нерсенин баасына).
набавлять
несов.
см. набавить.
набалдашник
м.
таяктын чокмор туткасы, таяктын жоон башы.
набаловать
сов. кого, разг.
ыгы жок эркелетүү, өтө эрке үйрөтүү.
набаловаться
сов. разг.
абдан эркелөө, тентектик кылуу.
набалтывать
несов.
см. наболтать II.
набальзамировать
сов. что
бальзамдоо;
набальзамировать труп өлүктү бальзамдоо.
набат
м.
набат (бир коркунун тууралу кагылган коңгурсо үнү);
бить в набат
1) коңгуроо согуу (коңгуроо
набатный
~, ая, -ое
набат-ка т.;
набатный колокол набат кодгуроосу.
набег
м.
кол салуу, чабуул (байкоосуз жерден чабуул коюу).
набегать
несов.
см. набежать.
набегаться
сов.
жүгүрө берип чарчоо;
он набегался за день ал күнү бою жүгүрүп жүрүп чарчады.
набедокурить
сов. разг.
шоктук кылып бүлдүрүү (мис. бала); бир балааны баштоо, жаман иш кылып коюу.
набежать
сов.
1. на кого-что (натолкнуться) соктугуу, сүрдүгүү (жүрүп же жүгүрүп келатып);
2. (сбежаться) чогул
набезобразничать
сов. разг.
ээн баштык кыла коюу, тентектик (шоктук) кыла коюу, жиндилик кыла коюу.
набекрень
нареч. разг.
алчыланта, кырданта, кыйшайта (тебетейди);
надеть шапку набекрень тебетейин кырданта кийү
набелить
сов. что
агартуу, актоо.
набелиться
сов.
упа сыйпанып алуу.
набело
нареч.
таза кылып;
он переписал рукопись набело ал кол жазманы таза кылып көчүрдү.
набережная
ж.
набережная (1. суунун төшөлгөн жээги; 2. сууну жээктей салынган көчө).
набивать
несов.
см. набить.
набиваться
несов.
1. см. набиться;
2. страд. к набивать.
набивка
ж.
1. (наполнение) тыгуу, шыкоо, шыкап толтуруу;
набивка папирос папиросту шыкап толтуруу;
2. ки
набивной
~, ая, -ое
1. шыкап жасалуучу, толтуруп жасалуучу;
набивные папиросы шыкап толтурулган папирос;
набирать
несов.
см. набрать.
набираться
несов.
1. см. набраться;
2. страд. к набирать.
набитый
~, ая, -ое
1. прич. от набить;
2. прил. шыкалган (толтура шыкалган);
набитый дурак разг. барып
набить
сов.
1. что чем (наполнить) шыкоо, шыкап толтуруу;
набить чучело чучело жасоо;
набить трубку тру
набиться
сов. разг.
1. жык толуу, шыкала чогулуу, жыйылуу;
в комнату набилось много народу бөлмегө эл жык толду
наблюдатель
м.
байкоочу.
наблюдательность
ж.
байкагычтык.
наблюдательный
~, ая, -ое
1. (о человеке) байкагыч;
2. (служащий для наблюдения) байкоо жүргүзүлүүчү;
наблюдат
наблюдать
несов. кого-что, за кем-чем
байкоо, көзөмөлдөө;
наблюдать солнечное затмение күндүн тутулушун байкоо;
наблюдаться
несов.
1. байкалуу, байкалып туруу;
наблюдается резкое понижение температуры температуранын кескин түр
наблюдение
ср.
1. (изучение) байкоо, байкоо жүргүзүү, текшерүү жүргүзүү;
взять под наблюдение байкоого алуу, байк
набожность
ж.
такыбалык, дин эрежелерин бек кармоочулук, динчилдик.
набожный
~, ая, -ое
такыба, динчил.
набойка
ж.
1. текст. кездеменин гүлү, кездеменин түрү (боёк менен түшүрүлгөн гул);
2. (на каблуке) бут кийимди
набойщик
м. текст.
набойщик (кездемеге түр түшүрүүчү жумушчу).
набок
нареч.
кыйшайта, кыйшык;
он надел шапку набок ал тебетейин кыйшайта кийди.
наболевший
~, ая, -ее
1. прич. от наболеть;
2. прил. перен. убактысы жеткен, чечилүүнү талап кылган, толгоосу же
наболеть
сов.
1. ооруп кетүү, оорулуу болуу;
рука наболела кол ооруп кетти;
2. безл. перен. жанга батуу,
наболтать
наболтать I
сов. что, чего, разг.
1. (наговорить) болбогон сөздөрдү айтып келжирөө, жокту-барды сүйлөө
наболтаться
сов. разг.
(наговориться) жокту-барды сүйлөшүп кумардан чыккыча келжирешүү.
набор
м.
1. (приём) алуу, кабыл алуу;
набор рабочей силы жумушчу күчтөрүн алуу;
объявить набор в ремес
наборная
ж. полигр.
набор цехи.
наборный
~, ая, -ое
1. набор 3-гө т.;
наборная машина набор машинасы;
2. жасалгалуу;
наборная сбру
наборщик
м. полигр.
наборщик (басмаканада арип терүүчү жумушчу).
наборщица
женск. р. к наборщик;
наборщица.
набрасывать
набрасывать I
несов.
см. набросить.
набрасывать II
несов.
см. набросать I.
набрасываться
несов.
1. см. наброситься;
2. страд. к набрасывать I.
набрать
сов.
1. кого-чего, что (взять, собрать) жыйнап алуу, көп алуу, алуу, чогултуп алуу;
набрать книг в маг
набраться
сов.
1. безл. (скопиться) чогулуу, үйүлүү;
в комнату набралось много народу бөлмөгө көп адам чогулду;
набредать
несов.
см. набрести.
набрести
сов. разг.
1. на кого-что (натолкнуться) кокусунан жолугуу, кезигүү;
2. безл. чогулуп жыйналып калуу;
набросать
набросать I
сов. что, чего
(накидать) чачып таштоо, таштай берүү, ыргыта берүү (бир нерсенин үстүнө);
набросить
сов. что
жамынуу, жамына салуу (мис. жоолукту аркага).
