Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
дыба
ж. ист.
дыба (илгерки заманда - жазаланган, кыйнаган кишини кергич аспап).
дыбом
нареч.
тикесинен, типтик;
у него волосы встали дыбом от испуга корккондугунан анын төбө чачы типтик бо
дыбы
~: встать на дыбы
1) (о лошади) эки аягы менен тик туруу;
2) перен. тил албоо, моюн толгоо, каршыгуу,
дылда
м. и ж.
кеби-сыны жок узун адам, солдогой, далдагай.
дым
м.
түтүн;
дым коромыслом разг. уу-чуу, ызы-чуу, кыжы-кужу, чак-челекей; баш аламан;
нет дыма без
дымить
несов.
түтөө, түтөтүү;
печь дымит меш түтөп атат.
дымиться
несов.
түтөө, түтүн чыгаруу;
туман дымится над рекой дарыянын үстүнда туман бууланат.
дымка
ж.
мунарык, тунарык.
дымный
~, ая, -ое
түтүндүү;
дымная комната түтүн толгон үй;
дымный порох кара дары (мылтык дарысы).
дымовой
~, ая, -ое
1. дым-га т.;
дымовая маска түтүнгө каршы маска (пожарниктерде);
2. воен. түтөмө;
&n
дымогарный
~, ая, -ое
от өткүч;
дымогарная труба от өткүч труба (буу казанынын ичиндеги жалын өткүч түтүк).
дымок
м. уменьш. от дым
кичине түтүн, жүлүндөй түтүн.
дымоход
м.
түтүн чыккыч, түтүн өткүч, мор.
дымчатый
~, ай, -ое
көгүлдүр, бозомук (түтүн сыяктуу түс).
дынный
~, ая, -ое
дыня-га т.;
дынное варенье коон вареньеси.
дыня
ж.
коон.
дыра
ж.
1. тешик, жыртык, жарык;
дыра в чулке байпактагы тешик;
дыра в заборе дубалдагы жарык;
дырка
ж.
см. дыра 1.
дырявый
~, ая, -ое
тешиктүү, жыртыктуу;
дырявая голова или дырявая память разг. унутчаак.
дыхание
ср.
дем алуу, дем тартуу.
дыхательный
~, ая, -ое
дыхание-ге т.;
дыхательное горло кекиртек.
дышать
несов.
дем алуу, дем тартуу, аба жутуу;
он еле дышит или он на ладан дышит разг. ымжан жаны калды; ооз
дышаться
несов. безл. кому
дем алуу;
в лесу легко дышится токойдо киши жеңил дем алат.
дышло
ср.
дышло (кош ат чегилүүчү арабанын алдыңкы огуна бекитилген узун жыгач).
