Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
им
мест. личн.
1. твор. п. от он, оно ал тарабынан;
задание выполнено им тапшырманы ал аткарган;
2.
имам
м. рел.
иймам, ыймам.
имбирь
м. бот.
имбирь (тропикалык өсүмдүк; анын тамыры жакшы жыттуу, жакшы даамдуу татымал катарында колдонулат).
имение
ср.
имение (1. имарат; мүлк; корук; 2. уст. чоң жер ээлерине караштуу корук, имарат, мүлк).
именинник
м.
именинник (ат коюлган күнүн тойлоп жаткан адам);
сегодня он именинник бүгүн ал именинник;
сид
именины
только мн.
именины (православныйларда жана католиктерде ат коюлган күнгө арнап өткөрүлүүчү той).
именительный
~: именительный падеж грам. атооч (негизги) жөндөмө.
именитый
~, ая, -ое
уст.
ардактуу, беделдүү;
именитый гость ардактуу конок (коомдук абалы боюнча жогорку
именно
частица
1. так эле; так; так ошонун өзү;
это именно он бул - так ошонун өзү; бул - так эле ошол;
 
именной
~, ая, -ое
1. (поимённый) исимдүү, аттуу, аты көрсөтүлгөн (айтылган, жазылган);
именной список аттары
именованный
~, ая, -ое
прич. от именовать;
именованное число мат. аттуу сан.
именовать
несов. кого-что
атоо, атын атоо, ат коюу, атынан чакыруу.
именуемый
~, ая, -ое
1. прич. от именовать;
2. прил. аталуучу.
иметь
несов. кого-что
болуу; бар (в наст. вр.);
иметь при себе паспорт жанында паспорту болуу;
иметь д
иметься
несов.
болуу; бар (в наст. вр.);
имеется ли у вас этот номер журнала? сизде журналдын ушул саны барбы?
ими
мест. личн. твор. п. от они
алар тарабынан;
ими выполнено задание тапшырманы алар аткарышкан;
эт
имитатор
м.
имитатор, туурагыч (бирөөнүн жүрүштурушун, кылык-жоругун, кыймылын, үнүн так тууроочу киши).
имитация
ж.
1. (подражание) имитациялоо, тууроо;
2. (подделка) имитация, имитациялоо, имитация кылуу, окшоштуру
имитировать
несов.
1. кого-что (подражать) имитациялоо, тууроо;
имитировать голоса животных айбандардын үнүн тууро
иммигрант
м.
иммигрант (бир өлкөгө дайым же узак убакытка чейин туруу үчүн келген чет өлкөлүк киши).
иммиграция
ж.
иммиграция (башка бир өлкөгө дайыма же узак убакытка чейин туруу үчүн көчүп баруу).
иммигрировать
сов. и несов.
иммиграция кылуу (башка бир өлкөгө дайыма туруу үчүн көчүп баруу).
иммунизация
ж. мед.
иммунизация (организмди чыңдап; ага жугуштуу оору жукпай турган кылуу же белгилүү ууну организм кабы
иммунизировать
сов. и несов. кого-что, мед.
иммунизациялоо, иммунизация кылуу.
иммунитет
м.
1. мед. иммунитет (жугуштуу ооруларды же белгилүү бир ууларды организмдин кабыл албагандыгы);
иммун
императив
м.
императив (1. буйрук; сөзсүз талап кылуу; 2. грам. этиштин буйрук ыңгайы).
императивный
~, ая, -ое
императивдүү (сөзсүз багынууну, сөзсүз аткарууну талап кылуучу);
императивный мандат импер
император
м.
император (1. кээ бир падышалардын титулу; ушул титулдагы падыша; 2. Байыркы Римде - полководецтердин ард
императрица
ж.
1. императрица, император аял;
2. женск. р. к император 1;
императрица, императордун аялы (же
империализм
м.
империализм (19 кылымдын аягы, 20 кылымдын башынан тартып капитализмдин чирип өлүүгө баш койгон эң жогорк
империя
ж.
империя (башында император турган монархиялык мамлекет; азыркы кезде, мамлекеттик түзүлүшформасына караба
имперский
~, ая, -ое
империя-га т.; империялык;
имперские финансы империялык финансылар.
импозантный
~, ая, -ое
шаңдуу, айбаттуу, келбеттүү;
импозантная внешность сырткы көрүнүштүн айбаттуулугу.
импонировать
несов. кому
жагуу, жакшы болуп көрүнүү, таасир кылуу;
импонировать своим слушателям өзүнүн угуучуларын
импорт
м.
импорт (чет өлкөдөн товарларды алып келүү).
импортёр
м.
импортёр (чет өлкөдөн товарларды келтирүүчү киши).
импортировать
сов. и несов. что
импорттоо, импорт кылуу (чет өлкөдөн товар алып келүү).
импортный
~, ая, -ое
импорт-ко т.; импорттук;
импортные товары импорттук товарлар.
импотент
м.
импотент (урук мүчөсү шал киши).
импотенция
ж.
импотенция (1. мед. урук мүчөсүнүн шалдыгы; 2. перен. алсыздык; колунан эчтеме келбегендик, начардык).
импрессионизм
м.
импрессионизм (искусстводо жана адабиятта 19 кылымдын ортосунда пайда болгон идеалисттик багыт; бул багыт
импровизаторский
~, ая, -ое
импровизатор-го т.; импровизатордук;
импровизаторский талант импровизатордук талант.
импровизация
ж.
1. (действие) импровизациялоо, импровизация кылуу (күн мурун даярданбастан, аткарган учурдун өзүндө эле ж
импровизированный
~, ая, -ое
1. прич. от импровизировать;
2. прил. импровизацияланган, импровизация кылынган;
имп