Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






флаг  м.  желек;  государственный флаг мамлекеттик желек;  поднять флаг желек көтөрүү;  остаться за
флаг  м. мор.  флаг-капитан (флагман штабынын начальниги).
флаг  м. мор.  флаг-офицер (флагман штабынын адъютанты).
флагман  м. мор., ав.  флагман (1. отряд же эскадра командири; 2. отряддын же эскадранын командири жүргөн деңиз же аба
флагманский  ~, ­ая, -ое  флагман-га т.;  флагманский корабль флагман кемеси;  см. флагман 2.
флагшток  м.  флагшток (желек сабы).
флажок  м.  желекче (кездемеден, кагаздан же каңылтырданжасалган кичине желек);  сигнальный флажок сигнал желекч
флакон  м.  флакон (кичинекей бөтөлкө);  флакон духов бир флакон атыр.
фламинго  м. нескл. зоол.  фламинго (кытан окшогон куштун бир түрү).
фланг  м. воен.  фланг (армиянын турушунда оң жана солжагы; строй, катардын оң жана сол жак учу);  правый фланг
фланговый  ~, ­ая, -ое  фланг-га т.; флангалык;  фланговый удар флангадан болгон сокку;  фланговое движение фл
фланёр  м. разг. пренебр.  фланёр (жумуш кылбай эле сайрандап жүрүүчү; максатсыз эле майрамдап, бекер басып жүрүүчү к
фланелевый  ~, ­ая, -ое  фланель-ге т.;  фланелевая рубашка фланель көйнөк.
фланель  ж. текст.  фланель (сейрек түктүү же түксүз кездеменин бир түрү).
фланировать  несов. разг. пренебр.  максатсыз эле майрамдап, бекер басып жүрүү.
фланк  м. воен.  фланк (коңшулаш чептин кире бериш жактарын аткылап турууга арналган, чептик тосмонун же талаа чыңдо
фланкирование  ср. воен.  фланкировкалоо;  см. фланкировать.
фланкировать  сов. и несов. кого-что, воен.  1. (обстрелять с флангов) фланкировкалоо, флангдан аракет кылуу (душманды капт
фланкировка  ж.  фланкировка, фланкировкалоо;  см. фланкировать.
флёр  м.  1. флёр (үлбүрөк жука ткань);  2. перен. (покров таинственности) бүлбүлдөгөн парда.
флегма  ж.  1. (невозмутимость) шашпагандык, камаарабастык;  2. перен. разг. (невозмутимый человек) шашпаган ада
флегматик  м.  шашпаган адам, камаарабаган адам, кебелбеген адам.
флегматично  нареч.  шашпастык менен, камаарабагандык менен, кебелбестик менен.
флегматичность  ж.  шашпагандык, камаарабагаңдык, кебелбестик.
флегматичный  ~, ­ая, -ое  шашпаган, камаарабаган, кебелбеген;  флегматичный характер камаарабаган мүнөз.
флегмона  ж. мед.  флегмона (теринин асты ириңдеп сезгенип кетиши).
флейта  ж. муз.  флейта, най (музыкалык инструмент).
флейтист  м.  флейтачы, найчы (флейтага ойноочу, флейта тартуучу).
флексия  ж. лингв.  1. флексия (сөздүн аягын өзгөртүү аркылуу жаңы форма жасоо жолу);  2. флексия (жөндөлгөндө, ж
флективный  ~, ­ая, -ое  флексия-га т.; флексиялык (грамматикалык форма флексиянын жардамы мецен курулуучу);  флекти
флигель  м.  флигель (1. чоң үйдүн короосуна курулган кичине үй - киши туруучу кичине уй; 2. короодогу үй).
флигель  м. воен. уст.  флигель-адъютант (падышалык Россияда - падышанын свитасына алынган офицер).
флирт  м.  флирт (курулай ашыктык, чыныгы сезимсиз ашыктык).
флиртовать  несов. с кем  флирттөө (курулай ашык болуп жүрүү, чыныгы сезимсиз ашык болуу, ашык болумуш болуп жүрүү).
флокс  м. бот.  флокс (гүлдүү өсүмдүктүн бир түрү).
флора  ж.  флора (кайсы бир жердин, өлкөнүн же геологиялык мезгилдин өсүмдүктөрүнүн түрлөрүнүн жыйындысы).
флот  м.  1. флот (бир нерсеге арналган же бир нерсеге таандык болгон кемелердин жыйындысы);  военно-морскойфл
флотилия  ж. мор.  1. флотилия (бир дарыядагы, көлдөгү согуш кемелеринин жыйындысы);  2. флотилия (кемелердин отря
флотоводец  м.  флотоводец (деңиз согуш флотунун начальниги).
флотский  ~, ­ая, -ое  1. флот-ко т.;  флотский экипаж флот экипажы (флот командасын толуктап турууга арналган жээ
флуоресценция  ж. физ.  флуоресценция (жарыктын таасири менен кээ бир заттардын өзүнөн жарык чыгышы).
флуоресцировать  несов. физ.  флуоресценция кубулушу билинүү.
флюгарка  ж.  1. см. флюгер 1;  2. (на шлюпке) желекче (кайыктагы желекче; бул желекче кайыктын кайсы кемеге тиеше
флюгер  м.  1. (флажок) флюгер (шамалдын багытын көрсөтүүчү мачтада тегеренип туруучу желекче, пластинка);  2. в
флюс  флюс I  м. мед.  (нарыв) флюс (оору тиштин түбүндөгү ириңдеген көңдөй; бул - бетти шишитет).  флюс
фляга  ж.  фляга (суюк нерсени куюп ала жүрүүчү айнек же металлдан жасалган жалпак идиш);  походная фляжка похо
фляжка  ж.  фляжка;  см. фляга.