Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
сгиб
м.
1. (действие) бүгүү, ийүү;
2. (место) бүгүш, бүктөлгөн жери, ийилген жери;
сгиб локтя чыканак
сгибаться
несов.
1. см. согнуться;
2. страд. к сгибать.
сгинуть
сов. разг.
жок болуу, көздөн кайып болуу.
сгладить
сов. что
1. (выровнять) тегиздөө, текшилөө, бырыш-тырышты жылмалантуу;
2. перен. жумшартуу, жок кылуу,
сгладиться
сов.
1. (выровняться) жылмалануу, текшиленүү;
у него морщины сгладились бетинин бырыштары кетти;
 
сглаживаться
несов.
1. см. сгладиться;
2. страд. к сглаживать.
сглазить
сов. кого-что, разг.
(в суеверных представлениях) көз тийгизүү, көзу тийүү.
сглодать
сов. что, разг.
кемирүү, мүлжүү;
собака сглодала кость ит сөөк кемирди.
сглупить
сов. разг.
келесоолук кылуу, акмактык кылуу.
сгнить
сов.
чирүү, чирип калуу, чирип бузулуп кетүү.
сгноить
сов.
1. что чиритүү;
2. кого, перен. кырып жоюу (бирөөлөрдү биле туруп, атайын кырып-жоюу, жок кылуу;
сговор
м.
1. неодобр. (соглашение) сөз байлашуу;
2. уст. (помолвка) куда болуп коюу.
сговориться
сов.
1. с кем-чем (условиться) убадалашуу, сүйлөшүп алуу, сөз байлашуу;
2. (понять друг друга) түшүнүш
сговорчивость
ж.
элпектик, тил алчаактык (сүйлөшкөндө сөзгө бат макул болуучулук).
сговорчивый
~, ая, -ое
элпек, тил алчаак (башкалардын айтканына бат макул болуучу);
сговорчивый человек элпек киш
сгорание
ср.
күйүү (отто күйүп жок. болуу);
двигатель внутреннего сгорания ичинен күймө кыймылдаткыч.
сгорать
несов.
см. сгореть;
сгорать от нетерпения эки көзү төрт болуу; абдан толкундануу (күтүп).
сгорбить
сов. кого-что
бүкүрөйтүү, бүкүр кылуу;
сгорбить спину арканы бүкүрөйтүү.
сгорбиться
сов.
бүкүрөйүп калуу, бүкүр болуп калуу.
сгорбленный
~, ая, -ое
1. прич. от сгорбить;
2. прил. бүкүрөйгөн, бүкчүйгөн;
сгорбленная старушка бүкүрөйгө
сгореть
сов.
1. күйүү, күйүп кетүү, өрттөнүү, өрттөнүп кетүү;
2. (израсходоваться при горении) жагылуу, күйүп
сгоряча
нареч. разг.
кызып туруп, кызып кетип;
он сгоряча наобещал много ал кызып туруп, чоң убада берип койду
сготовить
сов. что, разг.
бышырып коюу, даярдап коюу (мис. тамакты).
сгрести
сов.
1. что (собрать гребя) тырмап жыйноо (мис. чөптү);
2. что (сброситъ гребя) күрөп түшурүү (мис. үй
сгрудиться
сов.
иркилүү, үймөлөктөшүү, чогулуп үймөлөктөшүү, үйүлүү;
ребятишки сгрудились у дверей школы балдар м
сгруппировать
сов. кого-что
группалоо (белгилүү бир топторго бириктирүү);
сгруппировать экспонаты выставки көргөзмөн
сгрызть
сов. что
чагуу, чагып жеш; кемирүү, кемирип жеш.
сгубить
сов. кого-что, разг.
кишиликтен чыгаруу, өлүмгө алып келүү.
сгустить
сов. что
коюлтуу, коюулантуу (мис. бууну);
сгустить краски жамандап бирди эки кылып айтуу.
сгуститься
сов.
1. коюлуу, коюулануу (мис. туман);
2. перен. оор боло баштоо, татаал боло баштоо;
атмосфера
сгусток
м.
уюп катып калган (мис. кан).
сгущаемость
ж.
коюулангычтык (коюу болууга жөндөмдүүлүк).
сгущаться
несов.
1. см. сгуститься;
2. страд. к сгущать.
сгущённый
~, ая, -ое
1. прич. от сгустить;
2. прил. коюлтулган;
сгущённое молоко коюлтулган сүт.