Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
вз
(взо-, взъ-, вс-)
приставка;
төмөндөгүлөрдү көрсөтүүчү приставка:
1) жогору жакка багытталгандык
взад
нареч. разг.
артка, кайта, кийин жакка;
взад и вперёд алга жана артка, ары-бери, илгери-кийин;
н
взаимность
ж.
өз ара жактыруучулук, бири-бирин жактыруучулук;
отвечать взаимностью сүйгөнгө сүйүү менен жооп кайт
взаимный
~, ая, -ое
өз ара; эки тараптан болгон, эки жактан тең болгон;
взаимное доверие өз ара ишенич;
взаимовыгодный
~, ая, -ое
эки тарапка тең пайдалуу;
торговля на взаимовыгодных условиях эки тарапка тен, пайдалуу ша
взаимодействие
ср.
өз ара аракеттешүү, бирге аракеттешүү;
взаимодействие общественных явлений коомдук кубулуштардын ө
взаимодействовать
несов.
өз ара аракеттешүү, бирдикте аракеттешүү.
взаимозависимость
ж. филос.
бири-бирине (өз ара) көз карандылык.
взаимоисключающий
~, ая, -ее
өз ара карама-каршы, бирине-бири, каршы келүүчү.
взаимообусловленность
ж. филос.
бири-бирин (өз ара) шарттоочулук.
взаимоотношение
ср.
мамилелешүү, өз ара мамиле, өз ара катнаш;
у меня с ним нормальные взаимоотношения менин аны менен
взаимопомощь
ж.
жардамдашуу, өз ара жардамдашуу;
договор о дружбе и взаимопомощи достук жана өз ара жардамдашуу жөн
взаимопонимание
ср.
өз ара түшүнүшүү, бири-бирине түшүнүү;
между нами достигнуто полное
взаимопонимание биз өз а
взаимопроникновение
ср.
өз ара сиңишүү;
взаимопроникновение одного вещества в другое бир зат менен экинчи заттын өз ара си
взаимосвязь
ж.
өз ара байланыш;
между этими событиями существует прямая взаимосвязь бул окуялардын ортосунда түздө
взаймы
нареч.
карызга, карыз;
взять взаймы карызга алуу, карыз алуу;
дать взаймы карызга берүү.
взамен
предлог с род. п.
ордуна, өтөлгөсүнө;
что дадите вы мне взамен этой книги? сиз бул китептин ордуна маг
взаперти
нареч.
1. жабык үйдө, жабык жерде;
2. перен. разг. (в уединении) жалгыздыкта, кишилер менен аралашпай
взаправду
нареч. прост.
чындыгында, ырас эле, анык эле;
это взаправду было? бул чындыгында болгон беле?
взапуски
нареч. разг.:
бегать взапуски жарышып жүгүрүү.
взатяжку
нареч. разг.:
курить взатяжку (тамеки тартканда түтүндү) ичине тартуу.
взашей
нареч. прост.
көк желкеге коюп, түрткүлөп;
прогнать взашей түрткүлөп кууп чыгаруу.
взбадривать
несов.
см. взбодрить.
взбаламутить
сов. разг.
1. что (воду) ылайлоо;
2. кого-что, перен. (взволновать) дүрбөлөң түшүрүү.
взбалмошный
~, ая, -ое
разг.
оопай, жинди чалыш.
взбалтывание
ср.
чайкоо, чайкап аралаштыруу.
взбалтывать
несов.
см. взболтать.
взбегать
несов.
см. взбежать.
взбежать
сов.
жүгүрүп чыгуу (үстүгө, бийикке).
взбелениться
сов. разг.
туталануу, жаалдануу, кыжырдануу, кыжыры кайноо.
взбесить
сов. кого
туталантуу, жаалын чыгаруу, кыжырын кайнатуу.
взбеситься
сов.
1. (о животных) кутуруу;
2. перен. разг. (прийти в ярость) туталануу, жаалдануу, кыжырдануу.
взбешённый
~, ая, -ое
1. прич. от взбесить;
2. прил. туталанган, жаалданган, кыжырданган.
взбивать
несов.
см. взбить.
взбираться
несов.
см. взобраться.
взбитый
~, ая, -ое
1. прич. от взбить;
2. прил. (о подушке, перине) чапкылап көптүрүлгөн, көптүрүлгөн;
взбить
сов. что
1. (подушки, перину) чапкылап көптүрүү, көптүрүү;
2. (белки, сливки) чалып көбүртүү, бышып кө
взбиться
сов.
1. (о подушке, перине) (чаап) көптүрүлүү;
2. (о белках, сливках) чалынып көбүрүү, бышылып көбүрүү
взбодрить
сов. кого-что, разг.
сергитүү, көңүлүн көтөрүү, күч берүү.
взболтать
сов. что
чайкоо, чайкап аралаштыруу.
взбрести
сов.:
взбрести в голову разг. болбогон нерсе ойго келе калуу.
взбрызгивать
несов.
см. взбрызнуть.
взбрызнуть
сов. что, разг.
бүркүп суулоо;
взбрызнуть цветы гүлдөрө суу бүркүү.
взбудораженный
~, ая, -ое
1. прич. от взбудоражить;
2. прил. тынчы алынган, тынчы кеткен, беймаза кылынган.
взбудораживать
несов.
см. взбудоражить.
взбудоражить
сов. кого-что, разг.
тынчын алуу, тынчын кетирүү, беймаза кылуу.
взбудоражиться
сов. разг.
тынчсыздануу, тынчы кетүү, беймаза болуу.
взбунтовать
сов. кого
бунтка козутуу, козголоңго түрткүлөө.
взбунтоваться
сов.
бунт чыгаруу, козголоң чыгаруу.
взбухать
несов.
см. взбухнуть.
взбухнуть
сов.
көбүү, барсаюу;
почки на деревьях взбухли дарактын бүчүрлөрү көбүштү.
взбучка
ж. разг.
1. (побои) уруп-согуу, таяк жегизүү, сазайын колуна берүү;
дать взбучку уруп-согуу, таяк жеги
взбушеваться
сов.
алкынып-жулкунуу, буркан-шаркан түшүү.
взваливать
несов.
см. взвалить.
взвалить
сов.
1. что на кого-что (ношу) салуу, көтөрүп салуу;
взвалить мешок на спину мешокту аркага көтөрүп са
взвесить
сов.
1. кого-что таразалоо, оордугун өлчөө, тартуу;
взвесить мешок мешокту тартуу;
2. что, перен
взвеситься
сов.
таразалануу, оордугу өлчөнүү, таразага тартылуу, өзүнүн салмагын өлчөп көрүү.
взвести
сов.
1. что (поднять вверх) жогору көтөрүү, кайыруу;
взвести курок (мылтыктын) машаасын кайыруу;
взвешивание
ср.
1. таразалоо, оордугун өлчөө тартуу;
2. перен. маани берүү, баалап көрүү, салмактап көрүү.
взвешивать
несов.
см. взвесить.
