Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
влага
ж.
ым, ным.
влагалище
ср.
1. анат. аялдын жыныс мүчөсүнүн ичи;
2. бот. кучак.
влагать
несов.
см. вложить 1.
владелец
м.
ээ, кожоюн.
владелица
женск. р. к владелец.
владение
ср.
1. (обладание) ээлөө, ээ болуу, ээлик кылуу (мис. мүлктү, мүлккө);
2. (умение пользоваться) билүү,
владетель
м.
ээ, ээлөөчү, ээлик кылуучу.
владетельный
~, ая, -ое
ээлөөчү, ээлөөгө укуктуу.
владеть
несов.
1. кем-чем (иметь собственностью) ээлөө, ээ болуу;
2. чем (уметь пользоваться) билүү, колдон ке
владыка
м.
чексиз укуктуу кожоюн, чектелбеген укуктуу кожоюн.
владычество
ср.
өкүмдүк кылуу, ээлөө, үстөмдүк кылуу;
владычество человека над природой адамдын жаратылышка үстөмд
владычествовать
несов.
өкүмдүк кылуу, ээлөө, үстөмдүк кылуу.
влажнеть
несов.
нымдануу, ньш тарта баштоо.
влажность
ж.
нымдуулук, жаан-чачындуулук;
влажность воздуха абанын нымдуулугу.
влажный
~, ая, -ое
нымдуу, жаан-чачындуу;
влажный воздух нымдуу аба;
влажный лоб ымшыган чеке.
вламываться
несов.
см. вломиться.
властвовать
несов. над кем-чем
бийлик кылуу, өкүмдүк кылуу, өкүм сүрүү.
властелин
м.
чексиз укуктуу, чектелбеген укуктуу.
властитель
м.
см. властелин;
властитель дум ой-пикирди бийлөөчү (өз доорунда коомдуп аң-сезимине катуу таасир кыл
властно
нареч.
буюруп, өкүм кылып.
властность
ж.
өкүмчүлдүк;
властность характера мүнөздүн өкүмчүлдүгү.
властный
~, ая, -ое
1. (повелительный) өкүмчүл;
властный голос өкүмчүл үн;
2. (склонный властвовать) өкү
властолюбивый
~, ая, -ое
өкүм сүрүүнү жакшы көргөн, башкаруучулук кылууга умтулган (адам).
властолюбие
ср.
өкүн сүрүүнү жакшы көрүү, башкаруучулук кылууга умтулуу.
власть
ж.
1. бийлик;
Советская власть Советтик бийлик;
государственная власть мамлекеттик бийлик;
влачить
несов. что:
влачить жалкое существование эптеп-септеп күн көрүү, өлбөстүн күнүн көрүү, өчпөстүн отун жагуу,
влёт
нареч.
учуп бара жатканда;
бить птицу влёт кушту учуп бара жатканда атуу.
влево
нареч.
солго, сол тарапка, сол жакка (в левую сторону); солдо, сол тарапта, сол жакта (в левой стороне);
&nb
влезать
несов.
см. влезть.
влезть
сов.
1. на что чыгуу;
влезть на дерево жыгачка чыгуу;
2. во что кирүү;
влезть в окно терез
влепить
сов. что, разг.
куч менен киргизе уруу, батыра уруу;
влепить пулю в мишень окту бутага батыра атуу;
&n
влетать
несов.
см. влететь.
влететь
сов.
1. учуп кирүү;
оса влетела в окно аары терезеден учуп кирди;
2. перен. разг. (вбежать) жүгү
влечение
ср.
күчтүү тилек, катуу умтулуу, кызыгуу;
у него влечение к музыке ал музыкага кызыгат;
влечение
влечь
несов.
1. кого (привлекать) кызыктыруу;
его влечёт к искусству аны искусство кызыктырат;
2. что
вливание
ср. мед.
дененин ткандарына же органдарына дары жиберүү.
вливать
несов.
см. влить.
вливаться
несов.
1. см. влиться;
2. страд. к вливать.
влипнуть
сов. прост.
жаман абалга дуушар болуу;
влипнуть в историю жаман ишке дуушар болуу.
влить
сов. что
1. куюу;
влить лекарство в стакан дарыны стаканга куюу;
2. во что, перен. кошуу;
влиться
сов.
1. куюлуу;
вода влилась в канал суу каналга куюлду;
2. перен. кошулуу;
в наш коллекти
влияние
ср.
1. (воздействие) таасир;
оказывать влияние на кого-л. бирөөгө таасир этүү;
поддаваться чьему
влиятельный
~, ая, -ое
беделдүү, таасирдүү, инабаттуу, барктуу;
влиятельный человек таасирдүү киши.
влиять
несов. на кого-что
таасир кылуу, таасир тийгизүү, таасир этүү.
ВЛКСМ
(Всесоюзный Ленинский Коммунистический Союз Молодёжи) ВЛКСМ (Бүткүл Союздук Ленинчил Коммунисттик Жаштар Союзу).
вложение
ср.
1. (действие) салуу, коюу;
2. фин. вложение, салым (жумшалуучу, жумшалган каражат);
капиталь
вложить
сов. что
1. (положить внутрь) салуу, коюу;
вложить письмо в конверт конвертке кат салуу;
2. фин.
вломиться
сов. разг.
күчтөп кирүү, зордоп кирүү, күч менен кирүү, зордуктап кирүү, зордук менен кирүү;
вломиться
влюбить
сов. кого
сүйдүрүү, ашык кылуу.
влюбиться
сов. в кого, во что
сүйүү, сүйүп калуу, ашык болуу, көңүл салуу;
влюбиться по уши разг. абдан сүйүп ка
влюблённо
нареч.
сүйүп.
влюблённость
ж.
сүйгөндүк, ашыктык.
влюблённый
~, ая, -ое
1. сүйүп калган, сүйгөн, ашык болгон;
влюблённый юноша ашык болгон жаш жигит;
2. (вы
влюбляться
несов.
см. влюбиться.
влюбчивость
ж.
ашык болгучтук, тез ашык болгучтук, сүйгүчтүк.
влюбчивый
~, ая, -ое
сүйүүгө бат берилгич, ашыктыкка бат берилгич.
