Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
угадать
сов. что
табуу, ойлоп табуу, билүү, ойлоп билүү;
угадать чьи-л. намерения бирөөнүн максатын билүү;
&nb
угадывать
несов.
см. угадать.
угар
м.
1. (удушливый газ) ис;
в комнате пахнет угаром бөлмөдө ис жыттанат;
2. перен. делебе, желигиш
угарно
безл. в знач. сказ.:
здесь угарно мында ис бар.
угарный
~, ая, -ое
1. угар 1-ге т.; истүү;
в комнате угарный воздух бөлмөдө истүү аба бар;
угарный газ
угасание
ср.
1. өчүү (от);
2. перен. бошоң тартуу, начарлануу (мис. ден соолук).
угасать
несов.
см. угаснуть.
угаснуть
сов.
1. өчүү (от);
2. перен. бошоң тартуу, начардануу (мис. ден соолук);
3. перен. (исчезнуть) ө
угасший
~, ая, -ее
1. прич. от угаснуть;
2. прил. прям., перен. өчкөн.
угла
род. п. от угол.
углевод
м. хим.
углевод (углерод, водород жана кислороддон түзүлгөн органикалык зат).
углеводный
~, ая, -ое
углевод-го т.
углеводород
м. хим.
углеводород (водород менен углероддун химиялык кошундусу).
углеводородный
~, ая, -ое
углеводород-го т.
угледобыча
ж.
көмүр казып алуу;
повышение угледобычи көмүр казып алууну жогорулатуу.
угледробилка
ж.
кемүр талкалагыч (машина).
угледробильный
~, ая, -ое:
угледробильная машина көмүр талкалагыч машина.
углекислота
ж. хим.
углекислота (углекислый газ).
углекислый
~, ая, -ое
хим.
углекислый, көмүр кычкыл, углекислоталуу.
углекоп
м.
таш көмүр казуучу.
угленосный
~, ая, -ое
горн.
кемүрдүү, көмүрү бар.
углеобогатительный
~, ая, -ое
горн.
көмүр байытуучу.
углеочистительный
~, ая, -ое
горн.
көмүр тазалагыч.
углеочистка
ж. горн.
көмүр тазалоо.
углепогрузка
ж.
көмүр жүктөө.
углеподъёмник
м. горн.
көмүр көтөргүч.
углепромышленность
ж.
таш көмүр өнөр жайы.
углепромышленный
~, ая, -ое
углепромышленность-го т.;
углепромышленные районы таш көмүр өнөр жайынын райондору.
углерезка
ж.
көмүр кескич.
углерод
м. хим.
углерод, көмүртек (бардык органикалык заттардын өтө зарыл составдык бөлүгү болуп эсептелген химиялык
углеродистый
~, ая, -ое
хим.
углероддуу, углерод катышкан, көмүртектүү;
углеродистая сталь углероддуу болот.
углесос
м. горн.
көмүр соргуч (машина).
угловатость
ж.
1. бурчтуулук, урчуктуулук;
2. перен. топостук, дордогойлук, эпсиздик.
угловатый
~, ая, -ое
1. бурчтуу, урчуктуу;
2. перен. топос, одоно, дордогой, эпсиз;
угловатые движения ол
угловой
~, ая, -ое
1. бурчтагы, бурчта турган, бурчта туруучу;
угловой дом бурчтагы үй;
2. угол 2-ге т.
угломер
м.
1. тех. угломер, бурч ченөөч;
2. воен. угломер (жабык жерлерди атууда колдонулуучу прибор).
углубить
сов. что
1. (вырыть глубже) тереңдетүү, чуңкурайтуу;
углубить яму чуңкурду тереңдетүү;
2. перен.
углубиться
сов.
1. (стать глубже) тереңдөө, тереңдеп калуу, тереңдетилүү, чуңкураюу, чуңкурайтылуу;
водоём уже зн
углублённо
нареч.
(основательно) терең карап.
углублённый
~, ая, -ое
тереңдетилген, чуңкурайтылган; тереңдеген, чуңкурайган.
углубление
ср.
1. тереңдик, тереңдөө, тереңдетүү, тереңдетилүү, чуңкурайтуу, чуңкураюу, чуңкурайтылуу;
углубление
углублять
несов.
см. углубить.
углубляться
несов.
1. см. углубиться;
2. страд. к углублять.
угля
род. п. от уголь.
углядеть
сов. за кем-чем, чаще с отриц. разг.
көз болуу, аман сактап калуу;
не углядел за ребёнком балага көз б
угнать
сов. кого-что
1. айдап кетүү, кууп кетүү;
угнать стадо в поле малды талаага айдап кетүү;
2. (укр
угнаться
сов.
1. (догнать) кууп жетүү;
я еле мог угнаться за ним мен аны зорго кууп жеттим;
2. перен. (ср
угнетатель
м.
эзүүчү.
угнетательский
~, ая, -ое
угнетатель-ге т.
угнетать
несов. кого-что
1. (притеснять) эзүү;
2. перен. (удручать) кыйноо, азап чектирүү;
его угнетали м
угнетающе
нареч.
эзип, басып; чөгөрүп (көңүлдү);
это на меня действует угнетающе бул менин көңүлүмдү чөгөрүп тур
угнетённость
ж.
1. эзилгендик;
2. перен. (подавленное состояние) сабыры суздук, көңүлү чөгөттүк.
угнетённый
~, ая, -ое
1. прич. от угнетать;
2. прил. (порабощённый, преследуемый) эзилген;
угнетённые наро
угнетение
ср.
1. эзүү;
колониальное угнетение колониалдык эзүү;
национальное угнетение улуттук эзүү;
уговаривать
несов.
см. уговорить.
уговариваться
несов.
1. см. уговориться;
2. страд. к уговаривать.
уговор
м.
1. чаще мн. (убеждение) акыл айтып эпке келтирүү, көндүрүү, тил алдыруу;
он не поддаётся никаким
&n
уговорить
сов. кого
көндүрүү, макул кылуу, тил алдыруу;
он уговорил своих друзей пойти с ним вместе ал өзүнүн жо
уговориться
сов.
макулдашуу, сөз байлашуу;
мы уговорились ехать вместе биз бирге барууга макулдаштык.
угода
ж.:
в угоду кому-чему-л. бир нерсе менен бирөөнүн көңүлүн алууга тырышып, жасакерденип.
