Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
ум
м.
1. (способность мыслить) акыл, эс, акыл-эс;
человек с умом акылдуу (эстүү) киши;
2. перен. (м
умаление
ср.
кичирейүү, кичирейтүү, азаюу, азайтуу, кемүү, кемитүү, кемситүү, кемсинүү.
умалить
сов. что
кичирейтүү, азайтуу, кемитүү, кемситүү;
умалить чей-л. авторитет бирөөнүн авторитетин кемитүү
умалиться
сов.
кичирейүү, азаюу, кемүү, кемсинүү;
его достоинство не умалилось анын кадыры кемиген жок.
умалишённый
м.
жинди, эстен ажыраган.
умалчивать
несов.
см. умолчать.
умалчиваться
несов. безл. о ком-чём
жашырылуу, айтпай коюлуу;
об этом почему-то умалчивается бул жөнүндө эмнегедир
умалять
несов.
см. умалить.
умаляться
несов.
1. см. умалиться;
2. страд. к умалять.
умасливать
несов.
см. умаслить.
умаслить
сов. кого, разг.
май төшөө, бөйпөңдөө (мактап, эркелетип көндүрүү).
умаять
сов. кого, прост.
абдан чарчатуу, алдыратуу;
долгий путь его умаял узак жол аны абдан чарчатты.
умаяться
сов. прост.
абдан чарчоо, алдыроо.
умбра
ж.
(краска) умбра (кызгылт күрөң түстөгү боёктун бир түрү).
умелец
м. обл.
уста (колунан көөр төгүлгөн уста).
умело
нареч.
билип, билгичтик менен, эбин таап;
умело взяться за работу ишке билгичтик менен киришүү.
умелый
~, ая, -ое
билүүчү, билгич, эптүү, эбин тапкан, колдон келүүчү, чебер;
умелое руководство билгич жете
умение
ср.
билүү, ык, эп.
уменьшаемое
ср. мат.
кемүүчү.
уменьшать
несов.
см. уменьшить.
уменьшаться
несов.
1. см. уменьшиться;
2. страд. к уменьшать.
уменьшение
ср.
азаюу, азайтуу, кемүү, кемитүү; кичирейүү, кичирейтүү (напр. размера, объёма);
уменьшение непроизв
уменьшительный
~, ая, -ое
кичирейтүүчү, кичирейтип көрсөтүүчү;
уменьшительное стекло кичирейтип көрсөтүүчү айнек.
уменьшить
сов. что
азайтуу, кемитүү; кичирейтүү (сделать маленьким).
уменьшиться
сов.
азаюу, кемүү; кичирейүү (сделаться маленьким).
умеренность
ж.
1. орточолук, ашыра талап кылбагандык;
2. геогр. мелүүндүк;
умеренность климата климаттын мел
умеренный
~, ая, -ое
1. прич. от умерить;
2. прил. орточо;
умеренное требование орточо талап;
3. пр
умереть
сов.
1. өлүү, каза табуу, каза болуу;
умереть скоропостижно мүрт өлүү;
2. перен. (исчезнуть) өлү
умерить
сов. что
басаңдатуу, мелүүн тарттыруу;
умерить гнев ачууну басаңдатуу.
умертвить
сов. кого-что
өлтүрүү, каза таптыруу.
умерший
~, ая, -ее
1. прич. от умереть 1;
2. в знач. сущ. м., ж. өлгөн, каза болгон.
умерщвление
ср.
өлтүрүү, каза таптыруу;
умерщвление нерва мед. нервди өлтүрүү (атайын дарыларды колдонуп, нервдерд
умерщвлять
несов.
см. умертвить.
умерять
несов.
см. умерить.
уместить
сов. кого-что
батыруу, сыйгызуу, сыйдыруу;
уместить все книги на полку бардык китептерди текчеге сыйгы
уместиться
сов.
батуу, сыюу;
мы здесь свободно уместимся биз мында кенен батабыз.
уместно
1. нареч. жөндүү, жөнү бар, орундуу, ылайыктуу, тийиштүү, кыйшыны бар;
2. безл. в знач. сказ. жөнү бар;
&nbs
уместный
~, ая, -ое
жөндүү, жөкү бар, орундуу, орду бар;
уместный вопрос жөнү бар суроо;
уместная шутка
уметь
несов. с неопр.
билүү, колдон келүү, кыла билүү;
он хорошо умеет плавать ал жакшы чабак ура билет;
&nb
умещать
несов.
см. уместить.
умещаться
несов.
1. см. уместиться;
2. страд. к умещать.
умеючи
нареч. разг.
ыгын билип, ыгын таап;
делать что-л. умеючи бир нерсенин ыгын билип иштей алуу.
умилённо
нареч.
элжиреп, ичи жылып;
умилённо улыбаться элжиреп жылмайып күлүү.
умилённый
~, ая, -ое
1. прич. от умилить;
2. прил. элжиреген, ичи жылыган;
умилённая улыбка элжиреген жыл
умиление
ср.
элжирөө, ичи жылуу, боор эзилүү;
он с умилением смотрел на детей ал балдарга ичи жылып карады.
умилительный
~, ая, -ое
элжиретүүчү, ич жылытуучу, боор эзилтүүчү.
умилить
сов. кого-что
элжиретүү, ичин жылытуу, боорун эзилтүү.
умилиться
сов.
элжирөө, ичи жылуу, боору эзилүү.
умилостивить
сов. кого-что, уст.
кайрымдуу кылуу, ырайымдуу кылуу.
умилостивиться
сов. уст.
боору ооруп, аяп кетүү.
умилостивлять
несов.
см. умилостивить.
умилостивляться
несов.
1. см. умилостивиться;
2. страд. к умилостивлять.
умильно
нареч.
элжиреп, боору эзилип.
умильный
~, ая, -ое
1. (нежный, приятный) жакшынакай, жагымдуу, элжиреген, көзгө жылуу көрүнгөн;
умильное личи
умилять
несов.
см. умилить.
умиляться
несов.
1. см. умилиться;
2. страд. к умилять.
уминать
несов.
см. умять.
уминаться
несов.
1. см. умяться;
2. страд. к уминать.
умирание
ср.
өлуу, каза табуу, каза болуу.
умирать
несов.
см. умереть;
умирать от смеха (со смеху) боору эзилгенче күлүү, ичегиси эзилгенче күлүү, боору
