Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
узаконение
ср.
1. закондоштуруу, закондуу кылуу, закон кылып киргизүү, законго ылайык кылуу, закон күчүн берүү;
2
узаконить
сов. что
закондоштуруу, закондуу кылуу, закон кылып киргизүү, законго ылайык кылуу, закон күчүн берүү.
узбекский
~, ая, -ое
узбек-ке т.;
узбекский язык өзбек тили.
узбечка
женск. р. к узбек;
өзбечка.
узда
ж.
жүгөн;
держать в узде ооздуктап туруу (багынууга аргасыз кылуу; бир нерсе кылуудан токтотуп туруу);
уздцы
~: держать лошадь под уздцы аттын эки тизгинин кошуп чукул кармоо.
узел
узел I
м.
1. (на верёвке и т.п.) түйүн;
завязать узлом түйүн кылып байлоо;
мёртвый узел кү
узелок
м. уменьш. от узел I 1, 2
кичине түйүн, түйүнчөк;
завязать узелок (на память) разг. түйүн түйүү (унутп
узкий
~, ая, -ое
1. (неширокий) тар, кууш, энсиз;
узкая улица тар көчө;
узкая доска энсиз тактай;
&nb
узко
кош сөздөрдүн биринчи бөлүгү тар, кууш деген мааниде келет; мис: узколицый кууш беттүү.
узкогорлый
~, ая, -ое
тар алкымдуу, оозу тар;
узкогорлый кувшин оозу тар кумура.
узкогрудый
~, ая, -ое
кууш көкүрөк, көкүрөгү кууш.
узколобый
~, ая, -ое
1. тар чекелүү, кууш маңдай;
2. перен. разг. (односторонний, ограниченный) тар пикирдүү, т
узкорядный
~, ая, -ое
катар аралыгы кууш (тар);
узкорядный сев катар аралыгын кууш кылып эгүү.
узла
узла I, II
род. п. от узел I, II.
узловатый
~, ая, -ое
түйүндүү, түйүндөрү көп;
узловатая пряжа түйүндүү жип.
узловой
~, ая, -ое
1. тоомдуу;
узловая станция ж.-д. тоомдуу станция;
2. перен. (основной) негизги, баш
узнать
сов.
1. кого-что (признать) таануу, билүү;
я узнал его по голосу мен аны үнүнөн тааныдым;
его не
узник
м. уст.
туткун, камактагы киши.
узор
м.
сайма, сайма улгүсү, саймаланган кооздук, кооздук, оюу-чийүү, оймо-чийме;
ткань красивого узора коо
узорный
~, ая, -ое
узор-го т.; саймалуу, гүлдүү, кештелүү, оймо-чиймелүү;
узорные занавески терезенин саймалу
узость
ж.
1. (малая ширина) тардык, кууштук;
узость улицы көчөнүн тардыгы;
2. перен. (ограниченность, о
узреть
сов. кого-что, уст.
көрүү, көрүп калуу, байкап калуу.
узурпатор
м.
узурпатор (бирөөнүн укугун законсуз, зордук менен тартып алган адам).
узурпаторство
ср.
узурпаторчулук, узурпаторство (узурпатордун аракети).
узурпация
ж.
узурпация, узурпациялоо (бирөөнүн укугун же бийликти законсуз тартып алуу).
узы
только мн.
1. уст. (оковы) кишен;
2. перен. ынактык, жакындык, байланыш;
узы дружбы достук байла