Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
утаивать
несов.
см. утаить.
утаить
сов. что
1. (скрыть) жашыруу, айтпоо, ичте сактоо;
утаить правду чындыкты жашыруу;
2. (тайно при
утайка
ж.
1. жашыруу;
рассказать всё без утайки бардыгын жашырбастан айтып берүү;
2. (напр. денег) жымк
утаптывать
несов.
см. утоптать.
утаскивать
несов.
см. утащить.
утащить
сов. кого-что, разг.
1. (уволочь) сүйрөп кетүү, сүйрөп алып кетүү, алып кетүү;
утащить мешки в сарай к
утварь
ж. собир.
эмерек, буюм;
домашняя утварь үй эмереги.
утвердительно
нареч.
макул таап, кабыл алып;
утвердительно кивнуть головой кабыл алып баш ийкөө.
утвердительный
~, ая, -ое
макул тапкан, кабыл алган;
утвердительный ответ макул тапкан жооп.
утвердить
сов.
1. кого-что (признать окончательным) бекитүү, ырастоо;
утвердить план работы иш планын бекитүү;
&
утвердиться
сов.
1. (укрепиться) бекемделүү, чыңдалуу, нык орун алуу;
2. (убедиться) ишенүү;
утвердиться в с
утверждать
несов.
1. см. утвердить;
2. (настойчиво доказывать) деп эле айтуу, деп эле туруп алуу, далилдөө;
утверждаться
несов.
1. см. утвердиться;
2. страд. к утверждать.
утверждение
ср.
1. (признание чего-л.) бекитүү, ырастоо;
2. (укрепление) бекемдөө;
утверждение социалистичес
утёнок
м.
өрдөктүн баласы.
утёс
м.
зоо, зоока, аска;
стоять как утёс зоокадай бекем туруу.
утекать
несов.
см. утечь.
утеплённый
~, ая, -ое
1. прич. от утеплить;
2. прил. жылууланган, жылуу кылынган.
утепление
ср.
жылуулоо, жылуу кылуу;
утепление дома үйдү жылуулоо.
утеплить
сов. что
жылуулоо, жылуу кылуу.
утеплять
несов.
см. утеплить.
утереть
сов. что
аарчуу, сүртүү;
утереть слёзы көз жашты аарчуу;
утереть лицо бетти сүртүү;
утерет
утереться
сов.
аарчынуу, сүртүнүү;
он утёрся полотенцем ал сүлгү менен сүртүндү.
утерпеть
сов.
чыдоо;
он не утерпел, чтобы не сказать ал айтпай коюуга чыдабады.
утеря
ж.
жоготуу;
утеря документов документтерди жоготуу.
утерять
сов. что
жоготуу.
утеряться
сов.
жоголуу.
утеха
ж.
ыракат, жыргал.
утечка
ж.
1. (потеря) агып кемүү, сызылып чыгуу, азаюу (тешиктен агып азаюу);
утечка газа газдын сызылып чыгы
утечь
сов.
1. агып кемүү, сызылып чыгуу, азаюу;
2. перен. разг. (миновать) өтүү, өтүп кетүү;
годы утек
утешать
несов.
см. утешить.
утешаться
несов.
1. см. утешиться;
2. страд. к утешать.
утешение
ср.
1. (действие) сооротуу, жубатуу;
2. тынчтантуу;
он нашёл утешение в работе жумуш анын чөгөт
утешитель
м.
сооротуучу, жубатуучу, көңүл айтуучу.
утешительница
женск. р. к утешитель.
утешительный
~, ая, -ое
сооротуучу, жубатуучу;
утешительное известие жубатуучу кабар.
утешить
сов. кого-что
сооротуу, жубатуу;
утешить ребёнка баланы сооротуу.
утешиться
сов.
сооронуу, жубануу.
утилизация
ж.
утилизация, утилизациялоо, утилизация кылуу (бир нерсени пайдалануу, таштанды нерсени керекке жаратуу).
утилизировать
сов. и несов. что
утилизациялоо, утилизация кылуу;;
утилизировать отходы производства өндүрүштүн ташта
утилитаризм
м.
утилитаризм (1. филос. таптык коомдогу карама-каршылыктарды киишлердин көпчүлүгүүчүн көп пайда келтирүү д
утилитарист
м.
утилитарист (утилитаризм жолун жолдоочу).
утилитарность
ж.
утилитардуулук (бардык нерседен материалдик пайда чыгарып алууга умтулуучулук).
утилитарный
~, ая, -ое
1. (стремящийся к выгоде) утилитардуу (жалаң гана пайданы көздөөчү);
утилитарные соображен
утиль
м. собир.
утиль (таштанды, колдонууга жараксыз болуп калган, бирок кайтадан ишпеп чыгуу үчүн сырьё катарында
утильзавод
м.
утиль заводу (утилди кайтадан иштеп чыгуучу завод).
утильный
~, ая, -ое
утиль-ге т.
утильсырьё
ср.
см. утиль.
утиный
~, ая, -ое
утка-ге т.;
утиное яйцо өрдөк жумурткасы;
утиный нос өрдөк тумшук;
утиная похо
утирать
несов.
см. утереть.
утираться
несов.
1. см. утереться;
2. страд. к утирать.
утихать
несов.
см. утихнуть.
утихнуть
сов.
1. (стихая, умолкнуть; перестать звучать) тынчуу, басылуу;
шум утих уу-чуу басылды;
голоса
утихомиривать
несов.
см. утихомирить.
утихомириваться
несов.
1. см. утихомириться;
2. страд. к утихомиривать.
утихомирить
сов. кого-что, разг.
жоошутуу, жинин кагуу, басуу.
утихомириться
сов. разг.
жоошуу, жини кагылуу, басылуу.
утка
утка I
ж.
өрдөк;
домашняя утка бакма өрдөк;
дикая утка жапайы өрдөк.
утка II
ж
уткнуть
сов. что, разг.
тыгуу, катуу;
уткнуть лицо в воротник бетин жакасына тыгуу;
уткнуть нос в книгу
уткнуться
сов. разг.
тыгуу, катуу;
уткнуться головой в подушку башын жаздыкка тыгуу;
уткнуться в книгу раз
