Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
ушанка
ж. разг.
кулакчын (тумак).
ушастый
~, ая, -ое
разг.
кулактуу, чоң кулак, делдең кулак;
ушастый заяц делдең кулак коён;
ушаст
ушат
м.
челек (эки туткалуу жыгач челек);
вылить на кого-л. ушат холодной воды суу сепкендей басуу (дегдеши
ушёл
~, ушёл, ушла, ушло, ушли
прош. вр. от уйти.
уши
мн. от ухо.
ушиб
м.
1. оорутуп (сүрдүрүп) көгөртүп алуу, уруп (согуп) оорутуп алуу, кокустатуу;
синяк от ушиба уруп алг
ушибать
несов.
см. ушибить.
ушибаться
несов.
см. ушибиться.
ушибить
сов. кого-что
уруп (согуп) оорутуп алуу;
он ушиб себе ногу ал бутун уруп оорутуп алды.
ушибиться
сов.
этин оорутуп (сүрдүрүп) көгөртүп алуу, кокустатуу;
ушибиться о камень ташка урунуп этин оорутуп а
ушивать
несов.
см. ушить.
ушить
сов. что
тарытып, кыскартып тигүү;
ушить рукава жеңди тарытуу же кыскартуу.
ушко
ушко I
(ушко)
ср.
уменьш.-ласк. от ухо
кичинекей кулак;
у него ушки на макушке разг.
ушник
м. разг.
кулакчы (кулак оорусу боюнча специалист).
ушной
~, ая, -ое
ухо-го т.;
ушная раковина анат. кулак калканы;
ушные болезни кулак оорулары.
