Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
упавший
~, ая, -ее
1. прич. от упасть;
2. прил. (слабый) начар;
говорить упавшим голосом араң-араң эле
упад
м. разг.;
до упаду боору эзилгенче, ичегиси катканча, жигылгыча;
смеяться до упаду ичеги катканча күлү
упадок
м.
1. (состояние развала, разложения) түшүү, начарлоо, кемүү;
2. (состояние ослабления) начарлоо;
&nbs
упадочнический
~, ая, -ое
ындыны өчкөн, үмүтсүздүккө берилген.
упадочничество
ср.
ындыны өчкөндүк, үмүтсүздүккө берилгендик.
упадочный
~, ая, -ое
ындыны өчкөн, үмүтсүздүккө берилген.
упаковать
сов. что
упаковкалоо, жайлаштырып салып бекитүү, салуу (товарды, буюмду бир жакка жөнөтүү үчүн ящикке салуу
упаковаться
сов.
упаковкалануу, упаковкалап алуу, жайлаштырып салынып бекитилүү;
он уже упаковался ал упаковкалап
упаковка
ж.
1. упаковка, упаковкалоо;
упаковка заняла немного времени упаковкалоо бир аз убакытты алды;
2
упаковочный
~, ая, -ое
1. упаковка-га т.;
упаковочный материал упаковка материалы;
2. в знач. сущ. ж. буюмд
упаковщик
м.
упаковщик, упаковкалоочу.
упаковщица
женск. р. к упаковщик.
упаковывать
несов.
см. упаковать.
упаковываться
несов.
1. см. упаковаться;
2. страд. к упаковывать.
упаривать
несов.
см. упарить.
упариваться
несов.
1. см. упариться;
2. страд. к упаривать.
упарить
сов.
1. что (обработать паром, сварить на пару) парлоо, буулоо, буулап иштетүү, бууга бышыруу, демдеп бышыру
упариться
сов.
1. (свариться) бууга бышуу, парга бышуу, демдеп бышыруу;
каша упарилась ботко демделип бышты (буу
упаси
сов. кого-что, прост.
сактоо, сактап калуу, куткаруу, куткарып калуу;
упаси бог разг. уст. кудай сакта
упастись
сов. прост.
аман калуу, кутулуп калуу.
упасть
сов.
1. жыгылуу, түшүү;
упасть с лошади аттан жыгылуу;
яблоко упало на землю алма жерге түштү;
&
упёк
м.
(убыль при выпечке ) упёк (бышкандан кийин камырдын салмагынын азайышы).
упекать
несов.
см. упечь.
упекаться
несов.
1. см. упечься;
2. страд. к упекать.
упереть
сов. что
такоо, таканчыктоо, тирөө;
упереть ноги в землю бутту жерге такоо.
упереться
сов.
1. таянуу, такоо, таканчыктоо, такалуу, тирелүү;
2. разг. (заупрямиться) кыйыктануу, тартынуу, ке
упечь
сов.
1. что (выпечь до готовности) бышыруу, абдан бышырып алуу (мис. нанды);
2. кого, перен. разг. (от
упечься
сов.
бышуу, абдан бышуу (мис. нан).
упиваться
несов.
см. упиться.
упирать
несов.
1. см. упереть;
2. на что, перен. разг. (указывать) таёо; шылтоону айтып туруу;
он упирае
упираться
несов.
см. упереться;
упираться руками и ногами көшөрүп эле каршы болуп, көнбөй коюу.
уписать
уписать I
сов. что, разг.
(уместить) батырып жазуу, сыйдырып жазуу;
уписать письмо на одной стра
уписаться
сов. разг.
(уместиться) батып жазылуу, батырылып жазылуу, сыйып жазылуу;
весь доклад уписался на неско
уписывать
несов.
см. уписать II.
упитанность
ж.
семиздик, болуктук.
упитанный
~, ая, -ое
семиз, болук;
упитанный ребёнок болук бала.
упиться
сов.
1. разг. (напиться допьяна) аябай ичип мас болуу;
2. перен. (насладиться) үзүрүн көрүү, ыракаттан
уплата
ж.
төлөө, төлөм;
уплата долга карызды төлөө.
уплатить
сов. что
төлөө.
уплачивать
несов.
см. уплатить.
уплести
сов. что, разг.
алпылдатып жеш, кайсап жеш.
уплетать
несов.
см. уплести.
уплотнение
ср.
1. тыгыздоо, тыгыздалуу;
уплотнение почвы топуракты тыгыздоо;
2. (дополнительное заселение)
уплотнитель
м. тех.
тыгыздоочу.
уплотнить
сов.
1. что (сделать более плотным) тыгыздоо;
уплотнить почву топуракты тыгыздоо;
2. кого-что, п
уплотниться
сов.
1. (стать более плотным) тыгыздалуу, тыгыздандырылуу;
2. перен. (поселиться плотнее) сыйлыгыштыры
уплотнять
несов.
см. уплотнить.
уплотняться
несов.
1. см. уплотниться;
2. страд. к уплотнять.
уплывать
несов.
см. уплыть.
уплыть
сов.
1. сүзүп кетүү, жөнөп кетүү, чабак уруп кетүү, агып кетүү;
пароход уплыл рано утром пароход эртең
упование
ср. уст.
үмүт, үмүттөнүү, үмүт кылуу, бел байлоо.
уповать
несов. на кого-что, уст.
үмүттөнүү, үмүт кылуу, бел байлоо.
уподобить
сов. кого-что
окшотуу, окшоштуруу.
уподобиться
сов.
окшошуу, окшоштурулуу.
уподобление
ср.
окшотуу, окшошуу, окшоштуруу, окшоштурулуу.
уподоблять
несов.
см. уподобить.
уподобляться
несов.
1. см. уподобиться;
2. страд. к уподоблять.
упоение
ср.
ыракат, үзүр;
он с упоением слушал музыку ал музыканы ыракаттанып укту.
упоительный
~, ая, -ое
ыракаттандырарлык, эң сонун, үзүрдөнтөрлүк, жыргатарлык; жыргалдуу.
уползать
несов.
см. уползти.
