Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
об
предлог
см. о I.
об-
(обо-)
приставка:
1) үндүүлөрдүн алдыяда келет, кээде үнсүздөрд
оба
числ.
м. и ср.
экөө тең; эки... тең, эки...менен;
держать что-л. обеими руками бир нерсени эки к
обагрить
сов. кого-что
кызартуу, жошолонтуу, кыпкызыл кылуу;
обагрить кровью канга боёо.
обагриться
сов.
кызаруу, кыпкызыл болуу, канга боёлуу, жошолонуу;
обагриться кровью канга боёлуу.
обагрять
несов.
см. обагрить.
обагряться
несов.
1. см. обагриться;
2. страд. к обагрять.
обалдевать
несов.
см. обалдеть.
обалделый
~, ая, -ое
разг.
башы иштебей, маң болгон.
обалдение
ср. прост.
баш иштебей маң болуу.
обалдеть
сов. прост.
башы иштебей маң болуу.
обанкротиться
сов.
1. банкрот болуу (соода ишинде зыянга учурап сынуу);
2. перен. ойлогон ою ордунан чыкпай калуу, т
обаяние
ср.
жагым, жагыш, сүйкүм, ажар;
обаяние молодости жаштактын ажары;
находиться под обаянием кого-
обаятельность
ж.
жагымдуулук, жагыштуулук, жылдыздуулук, сүйкүмдүүлүк, ажардуулук.
обаятельный
~, ая, -ое
жагымдуу, жагыштуу, жылдыздуу, сүйкүмдүү, ажардуу;
обаятельный человек жылдыздуу киши, сүй
обвал
м.
уроо, кулоо, көчкү;
стена грозит обвалом дубал кулаганы турат;
снежный обвал көчкү.
обваливать
обваливать I
несов.
см. обвалить.
обваливать II
несов.
см. обвалять.
обваливат
обваливаться
обваливаться I
несов.
1. см. обвалиться;
2. страд. к обваливать I.
обваливаться II
н
обвалиться
сов.
1. (разрушиться от обвала) уроо, урап түшүү, түшүү;
2. (осыпаться) омкорулуп түшүү, конторулуп тү
обвалять
сов. кого-что в чём тоголотуп алуу, бөлөө;
обвалять котлеты в муке котлеттерди унга тоголотуп алуу.
обваривать
несов. см. обварить.
обвариваться
несов.
1. см. обвариться;
2. страд. к обваривать.
обварить
сов. кого-что
1. (обдать кипятком) кайнак сууга салып алуу, кайнак сууга малып алуу;
2. (ошпарить) күй
обвариться
сов.
күйгүзүп алуу, күйүп калуу (мис. кайнак сууга же кайнак сүткө).
обвёртывать
обвёртывать I
несов.
см. обвернуть.
обвёртывать II
несов.
см. обвертеть.
обвевать
несов.
см. овеять 1.
обвеивать
несов.
сапыруу (мис. эгинди).
обвенчать
сов. кого с кем, церк.
никелөө, нике кыюу (чиркөөдө).
обвенчаться
сов. церк.
никеленишүү, нике кыйылуу (чиркөөдө).
обвернуть
сов. что
каптоо.
обвертеть
сов. кого-что, разг.
ороо, чулгоо.
обвес
м.
таразадан алдоо, кем тартуу.
обвесить
сов. кого, разг.
таразадан алдоо, кем тартуу.
обвести
сов.
1. кого (вокруг чего-л.) айландыра ээрчитүү, тегерете ээрчитип чыгуу;
обвести вокруг дома үйдү те
обветреть
сов.
шамалдан туурулуп (түлөп) кетүү;
его лицо обветрело анын бети туурулуп кетти.
обветрить
сов. что
шамалга туурултуп түлөтүү, шамалдан кесилүү, шамалдан туурулуу;
мне обветрило губы менин эрди
обветриться
сов.
шамалга тийип карайып (туурулуп, жарылып, түлөп) кетүү;
моё лицо обветрилось менин бетим карарып
обветшалость
ж.
эскиргендик, тозгондүк, чалдыбары чыккандык.
обветшалый
~, ая, -ое
эскирген, тозгон, чалдыбары чыккан, тамтыгы жок, тамтыгы чыккан;
обветшалый забор эскирген
обветшать
сов.
эскирүү, тозуу, чалдыбары чыгуу, тамтыгы чыгуу.
обвешать
сов. кого-что, разг.
бардык жерге илүү (асуу); тегерете иле (аса) берүү;
обвешать стены картинами стен
обвешаться
сов.
үстүнө самсаалатып илип алуу (мис. түрдүү түстөгү ленталарды).
обвешивание
ср.
см. обвес.
обвешивать
обвешивать I
несов. см. обвесить.
обвешивать II
несов.
см. обвешать.
обвешиваться
обвешиваться I
несов.
1. см. обвешаться;
2. страд. к обвешивать I.
обвешиваться II
н
обвеять
сов.
см. овеять 1.
обвивать
несов.
см. обвить.
обвиваться
несов.
1. см. обвиться;
2. страд. к обвивать.
обвинение
ср.
1. (действие) айыптоо, күнөөлөө;
2. (обвинительные пункты) айып, күнөө;
предъявить обвинение
обвинитель
м.
айыптоочу;
государственный обвинитель мамлекеттик айыптоочу.
обвинительный
~, ая, -ое
обвинение 1-ге т.;
обвинительное заключение айыптоо корутундусу;
обвинительная речь
обвинить
сов. кого-что в чём
1. (счесть виновным, осудить) айыптоо, күнөөлөө;
обвинить в преступлении кылмыш кы
обвиняемый
м.
айыпталуучу.
обвинять
несов.
см. обвинить.
обвисать
несов.
см. обвиснуть.
обвислый
~, ая, -ое
разг.
салаңдаган, салбыраган.
обвиснуть
сов.
салаңдоо, салаңдап туруу, салбыроо, салбырап туруу.
обвить
сов. кого-что чем
1. ороо, ороп алуу, ороп түрүү, чырмоо;
обвить косы вокруг головы чачты башка ороп т
обвиться
сов.
оролуу, чырмалуу.
обвод
м.
1. (вокруг чего-л.) тегерете тосуу, курчоо, айландыра жасоо;
2. жээк салуу, жээгин кооздоп жасоо (м
обводить
несов.
см. обвести.
