Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
от
от (ото)
предлог с род. п.
1. (при указании на исходный, отправной пункт) -дан;
от начала до кон
отава
ж.
алысын (чабылган чөптүн ордуна чыккан жаш чөп).
отавный
~, ая, -ое
отава-га т.;
отавные корма алысын тоюттар.
отапливать
несов.
см. отопить.
отара
ж.
короо кой;
колхозные отары колхоздун короо-короо койлору.
отбавить
сов. что, чего
бөксөртүү, болүп алып таштоо, кемитүү, кемитип алып таштоо;
отбавить молока сүттү бөксө
отбавка
ж.
бөксөртүү, бөлүп алып таштоо, кемитүү, кемитип алып таштоо.
отбавлять
несов.
см. отбавить;
хоть отбавляй разг. толуп жатат, быкып жатат.
отбегать
несов.
см. отбежать.
отбежать
сов.
жүгүрүп алыстоо, качуу, чуркап алыстоо;
отбежать в сторону бир жакка чуркап качуу.
отбеливать
несов.
см. отбелить.
отбелить
сов. что
агартуу, акка боёо;
отбелить холст боз кендирди агартуу.
отбелка
ж.
агартуу, акка боёо;
отбелка холста боз кендирди агартуу.
отбельный
~, ая, -ое
отбельный цех агартуу цехи.
отбивать
несов.
см. отбить;
отбивать такт тактыны бөлүп белгилөө, такт менен уруу.
отбиваться
несов.
1. см. отбиться;
2. страд. к отбивать.
отбивка
ж.
чыңоо;
отбивка косы чалгыны чыңоо.
отбивной
~, ая, -ое
отбивной (уруп жумшартылган эттен жасалган тамак);
отбивная котлета или отбивная отбивной
отбирать
несов.
см. отобрать.
отбитие
ср.
кайта уруу, кайта согуу, кайта кайтаруу;
отбитие атаки чабуулдун мизин кайтаруу.
отбить
сов.
1. что (отразить) кайта уруу, кайта согуу, кайта кайтаруу;
отбить мяч рукой топту кол менен кайта
отбиться
сов.
1. (отразить нападение) кайта сокку берип коргонуу;
отбиться от врага кайта сокку берип душмандан
отблагодарить
сов. кого-что
кылган жакшылыкка алкыш айтуу, эсесин кайтаруу;
отблагодарить за помощь берген жардамы ү
отблеск
м.
бир нерсенйн бетине тийген жарык, шоола;
отблески пламени жалындын жарыгы.
отбой
м.
1. воен. (сигнал) отбой (бир аракеттин бутүшүнө берилүүчү белги);
отбой воздушной тревоги аба трево
отбойка
ж. горн.
уруп сындыруу, уруп кетүү, уратуу;
механическая отбойка каменного угля таш кемүрдү механикалы
отбойный
~, ая, -ое
горн.
уруп түшүрмө, уратма;
шахтёрский отбойный молоток шахтёрдун уруп түшүрмө балка
отбор
м.
1. (действие) тандап алуу, ылгап алуу;
2. үрөөндөр;
отборная ругань биол. тандалуу, тандалып
отборный
~, ая, -ое
тандамал, тандалып алынган, ылгап тандалган;
отборные семена тандамал уроондор;
отбо
отборочный
~, ая, -ое
тандап алуучу;
отборочная комиссия тандап алуучу комиссия.
отбояриваться
несов.
см. отбояриться.
отбояриться
сов. разг.
шылтоо табуу; ал эле, бул эле деп шылтоо таап кутулуу;
отбояриться от приглашения чакырган
отбрасывать
несов.
см. отбросить.
отбрить
сов. кого, разг.
катуу орой жооп кайтаруу.
отбросить
сов. кого-что
1. (в сторону) ыргытуу, четке ыргытуу, четке ыргытып таштоо;
отбросить камни в сторону т
отбросы
чаще мн. (ед. отброс м.)
таштандылар;
яма для отбросов таштандылар ташталуучу чуңкур.
отбуксировать
сов. что
буксирге алып сүйрөө (баруу);
отбуксировать катер в бухту катерди буксирге алып сүйрөп бухтаг
отбушевать
сов. разг.
токтолуу, басылуу (мис. бороон, катуу шамал).
отбывание
ср.
срогу бүтүү (мис. жазанын).
отбывать
несов.
см. отбыть.
отбытие
ср.
1. (отъезд) жолго чыгуу, жөнөп кетүү, сапар тартуу;
2. срогу бүтүү;
отбытие наказания жаза т
отбыть
сов.
1. (уехать) жолго чыгуу, жөнөп кетүү, сапар тартуу;
отбыть к месту назначения кызматка дайындалга
отвага
ж.
эрдик, кайрат, баатырдык;
наградить за отвагу эрдик үчүн сыйлоо.
отвадить
сов. кого от чего, разг.
койдуруу, тыюу салуу;
отвадить от курения тамеки тартууну койдуруу.
отваживать
несов.
см. отвадить.
отваживаться
несов.
см. отважиться.
отважиться
сов. с неопр.
эрдик кылуу, эрдиги кармоо, кайрат көрсөтүү, батынуу;
я не отважился с ним спорить аны м
отважно
нареч.
эрдик менен, эрдик кылып, кайраттуулук менен, кайраттуулук кылып, баатырдык кылып, баатырдык менен.
отважность
ж.
эрдик, кайраттуулук, баатырдык.
отважный
~, ая, -ое
эр, кайраттуу, баатыр;
отважный мореплаватель кайраттуу деңиз саякатчысы;
отважный п
отвал
отвал I
м.
1. (действие) таштоо, оодарып (алып) таштоо, бир четке чыгарып таштоо;
2. с.-х. (в пл
отваливать
отваливать I
несов.
см. отвалить I.
отваливать II
несов.
см. отвалить II.
отваливаться
несов.
1. см. отвалиться;
2. страд. к отваливать I.
отвалить
отвалить I
сов. что
1. (сдвинуть в сторону) таштоо, оодарып (алып) таштоо, бир четке чыгарып таштоо (о
отвалиться
сов.
коңторулуп түшүү, сыйрылып түшүү;
угол карниза отвалился карниздин бурчу коңторулуп түштү.
отвалка
ж.
таштоо, оодарып (алып) таштоо, бир четке чыгарып таштоо.
отвар
м.
маңыз;
мясной отвар эттин маңызы (эттин ынак сорпосу);
рисовый отвар күрүчтүн кайнатылган маң
отваривать
несов.
см. отварить.
отвариваться
несов.
1. см. отвариться;
2. страд. к отваривать.
отварить
сов. что
кайнатып бышыруу.
