Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь
ыба
ар.:
ыба кара- относиться (к человеку) с симпатией, бережно, участливо;
жылуу суу кайнатып бербесеңер
ыбарат
ар.
с предшеств. исх. п. состоит из..., заключается в..., выражается в...;
беш кишиден ыбарат состоит
ыбыр
парное к жыбыр и шыбыр;
ыбыр-жыбыр мелочи, то-сё;
ыбыр-шыбыр шёпот, тихий разговор, перешёпты вание.
ыбырсы
уподоб. от ыбыр
быть - о разном хламе, разной мелочи;
аны-муну ыбырсып эң эле көп много разной мелочи,
ыгуу
и. д. от ык- VI.
ыгым
~: ыгым-чыгым всякого рода расходы и траты, налоги и обложения;
ыгым-чыгымдын көзүнө карабай, аял алып да бе
ыгыр
придавить, притиснуть, прижать;
оң колу менен кызды белден кучактап, өзүн көздөй ыгыра тартты обняв правой р
ыгырыл
страд. от ыгыр-
придавливаться, притискиваться, быть придавленным, притиснутым; сжиматься; рассесться (напр.
ыгырылыш
взаимн. от ыгырыл-.
ыгыш
взаимн. от ык- VI;
Майкечүүдөн чыгышып, токойго булар ыгышып стих. Майкечю они перешли, в лесу они укрылись.
ыдык
гонение, притеснение;
ыдык көр- испытывать гонения, притеснения; подвергаться унижениям;
мен сиздин мы
ыдыр
то же, что ырк;
ыдырын бел- внести разлад;
иштин ыдырын буз- расстроить налаженное дело, налаженную ра
ыдыра
рассеиваться, распыляться; разваливаться, разлезаться, расползаться;
ыдырап тарап кетти они рассеялись во вс
ыдырасты
р. разг.
здравствуй (те).
ыдырат
понуд. от ыдыра-.
ыдыргы
то же, что удургу-.
ыж
~: ыж-быж то же, что ыз-быз (см. ыз);
чымын-чиркейлердин чулдур ыж-быж үндөрү невнятные звуки жужжания насек
ыжылда
то же, что ызылда-;
кээ бир үйдөн чоор үнү угулуп турат ыжылдап стих. из некоторых юрт слышится жужжащий зву
ыз
~: ыз-быз звукоподражание жужжанию летающих насекомых;
чиркейлердин чулдур ыз-быз үндөрү пискливые звуки (ле
ыза
ар.
досада, обида; злоба;
ыза бол- досадовать;
ыза көр- терпеть обиды;
ыза жеп баратат оби
ызаат
то же, что ыйзат;
ызааты бар боз балдар күйүп турган чырактай, ызааты жок боз балдар катып калган чарыктай с
ызаатта
то же, что ыйзатта-.
ызакор
ар.-ир.
обидчивый, раздражительный.
ызакордук
обидчивость, раздражительность; унижение;
ызакордук көрсөт- наносить обиду, ставить в унизительное положение
ызала
поддразнивать, подзуживать.
ызалан
возвр. от ызала-
обижаться, досадовать;
өзүмөн өзүм ызаландым я сам на себя досадовал.
ызалант
понуд. от ызалан-.
ызаланыш
и. д. от ызалан-;
аялынын ызаланышы аксакалды дагы кейитти обида жены огорчила и аксакала.
ызалуу
обиженный, досадующий;
үнү ызалуу чыкты голос его прозвучал обиженно;
Кийизбайга Шаршенин тили тийсе,
ызалык
досада, обида;
ызалык батпай ичине, өз оозунан жаңылган стих. когда он очень досадовал, то сбивался в речи.
ызат
то же, что ыйзат;
ызатына туруп бер- отдать все почести умершему; исполнить всё, положенное обычаями по похо
ызаттуу
то же, что ыйзаттуу.
ызаттык
то же, что ыйзаттык;
ызаттык кылып, ордуман тура бердим оказав почёт я встал с места.
ызбоочик
(ызбошчик)
р. уст.
извозчик (легковой).
ызбот
разг.
то же, что взвод.
ызбошчик
см. ызбоочик.
ызбыз
то же, что ыз-быз (см. ыз).
ызгаар
1. пронизывающий холод, стужа (в ясную погоду);
январь айынын орто чениндеги кара ызгаар адская стужа середи
ызгаардуу
см. ызгаарлуу.
ызгаарла
сильно оскорблять, сильно бранить;
ит экенсиң, арак ичкенден башкасын билбейт экенсиң деп, ызгаарлай берет о
ызгаарлуу
(или ызгаардуу)
морозный, студёный;
ызгаардуу шамал резкий, пронизывающий, холодный ветер;
ызгаа
ызгы
1. быстро вертеться, вращаться с визгом;
буроолор ызгыды винты с визгом завертелись;
чаң ызгыды пыль п
ызгырык
рюханье оленя-самца в ярости;
бугулары тургандыр, мүйүздөрү каркайып, ызгырык тартып чамынып, маралын ийрип
ызгыт
ызгыт I
то же, что ызгыч;
ызгыттын жумурткасындай весь покрыт веснушками (букв. будто яйцо чибиса).
&n
ызгытуу
и. д. от ызгыт- III.
ызгыч
чибис, пигалица;
эчки маарак, кашкалдак, ызгыч менен ак чардак стих. бекас, лысуха, пигалица и чайка;
ызы
подражательное слово;
ызы-чуу шум, гвалт, галдёж;
ызы-чуу түшүштү они галдели на все лады (кто кричал,
ызылда
издавать пронзительные звуки;
ошо суунун боюнда ызгыт жүрөт, ызылдап на берегу той речки водятся чибисы, про
ызылдат
понуд. от ызылда-.
ызылдатуу
и. д. от ызылдат-.
ызылдоо
и. д. от ызылда-.
ызырык
тяньш.
то же, что ысырык.
ызырын
зло набрасываться, набрасываться с кулаками, быть готовым броситься в драку, свирепеть;
кабактарын түйүп, ыз
ызырынуу
и. д. от ызырын-.
ызырыныш
взаимн. от ызырын-;
экөө колунан келишинче тилдеди, ызырынышты оба они рычали, как только могли, злобно набр
ызычуу
то же, что ызы-чуу (см. ызы).
ызыңда
то же, что ызылда-;
ызыңдап сурай бер-надоедливо клянчить;
ызыңдап сурай берип алды он выклянчил.
ызыңдуу
со свистом, с жужжанием;
ызыңдуу ок үнү жужжащий звук стрелы; свистящий звук пули.
ый
ый I
плач;
ыйга кир- начать плакать;
ыйын басып, тым болду она перестала плакать, замолчала;
&nb
ыйбаа
ар.
стыд, стыдливость; скромность;
ыйбаасы жок бесстыдный;
ыйбаа кыл- или ыйбаа эт- проявлять ск
